Πρώτες σκέψεις για την συνάντηση Τραμπ - Πουτιν
1. Επικοινωνιακα ο Λαβροφ απέδειξε οτι είναι ΜΕΓΑΣ διπλωμάτης. Έβαλε γκολ σπο τα αποδυτήρια .
2. Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει παγκόσμιο σύστημα ασφαλείας χωρίς την αναγνώριση της Ρωσίας ως ισότιμου ανταγωνιστή . Αποδεχτηκαν ότι η Ρωσία δεν ειναι μια μικρή Περιφερειακή δύναμη που μπορούν να την νικήσουν όπως πίστευαν και έλεγαν απο το 2014 .Συνεπώς κατανοούν οτι πλέον ο κόσμος δεν ειναι Μονοπολικος αλλά Πολυπολικος. Συνεπώς εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζουν το σημαντικό ρόλο των Bricks στη παγκόσμια σκακιέρα.
3. Η αναγκαστικη ολική και πανηγυρική επαναφορά της Ρωσίας στη Διεθνή σκηνή από την ηγέτιδα δύναμη της Δύσης τις ΗΠΑ γελοιοποιεί την ιστερικη στάση της Ε Ε . και φυσικά την κυβέρνηση Μητσοτάκη .
4. Ο μεγάλος χαμένος από την σναγνωριση από τις ΗΠΑ ότι δεν μπορεί να απομονωθεί η Ρωσία είναι η Ε.Ε. και δυστυχώς οι λαοί της Ε.Ε
5.Στη χειρότερη θέση η Ελλάδα λόγω της ακραία φανατικά Αντιρωσικης στάσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη
6. Δυστυχως για το Ελληνικό πολιτικό σύστημα μόνο ενας από όλους τους πολιτικούς ηγέτες, μόνο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε μιλήσει και είχε με σαφή τρόπο τοποθετηθεί έγκαιρα εναντιον της ΑντιΡωσικης υστεριας που επικρατούσε και συνεχίζει να επικρατεί στην Ε Ε.και από όλες τις πολιτικές δυνάμεις μόνο ΜΙΑ η ΛΑΪΚΉ ΕΝΟΤΗΤΑ μικρή μεν αλλα μόνο η ΛΑΕ- Α Α είχε και έχει τη σωστή γραμμή και στο θέμα αυτό
ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ με την σωστή επισήμανση του αγαπητού φίλου Kyriakos Spyropoulos
Και συνεχίζουμε:
7. Η Κίνα ως σιωπηρός κερδισμένος: Η αναγνώριση πολυπολικότητας και η έμμεση αποδοχή της Ρωσίας ενισχύει και το κινεζικό αφήγημα περί «νέας διεθνούς τάξης», άρα το Πεκίνο βγαίνει ενισχυμένο χωρίς να εκτεθεί.
8. Η Τουρκία ως ευέλικτος παίκτης: Η Άγκυρα, που ποτέ δεν έκοψε τις γέφυρες με τη Μόσχα, ενισχύει την εικόνα της ως «γέφυρα» Ανατολής-Δύσης. Αντίθετα η Αθήνα μοιάζει εγκλωβισμένη στη μονοδιάστατη ευθυγράμμιση με Ουάσιγκτον–Βρυξέλλες.
