ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ?

ΑΡΘΡΟ  ΤΟΥ  ΘΑΝΑΣΗ  ΠΕΤΡΑΚΟΥ  ΒΟΥΛΕΥΤΗ  ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ  ΤΟΥ  ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο ως ένα αντινεοφιλελεύθερο κι αντιμνημονιακό κόμμα έχει μέλλον και προοπτική .αλλά  και  η  κυβέρνηση  με  κορμό  το  ΣΥΡΙΖΑ  τη  μόνη  εξουσιοδότηση  που  έχει  από  το  λαό  είναι  να  ακυρώσει  τη  λιτότητα  και  να  καταργήσει  το  1^ο  και  2ομνημονιο και  φυσικά σε  καμία  περίπτωση  δεν  εχει  καμία  νομιμοποίηση  να  προχωρήσει  σε  3^ο  μνημόνιο

Όμως τις  τελευταίες ημέρες  αντί  να  εξετάζεται  πως  άμεσα  θα  ακυρωθεί  η ψήφιση  του  3^ου  μνημονίου γίνεται προσπάθεια από ορισμένους συντρόφους   να «ωραιοποιηθεί» το 3^ο μνημόνιο με απόψεις όπως  «Δεν είναι τόσο κακό όσο τα άλλα δύο».

Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.

Το 3^ο μνημόνιο είναι πολύ τραγικό όχι μόνο γιατί:

1.   Το έφερε η κυβέρνηση της Αριστεράς η οποία επαγγέλθηκε το 2015 (και όχι το 2012):

                              i.        Κατάργηση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων.

                            ii.        Διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους με χρήση και της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, μορατόριουμ στην αποπληρωμή των δόσεων και ρήτρα ανάπτυξης του υπολοίπου.

                           iii.        Ακύρωση της λιτότητας κτλ.

2.                Συνεχίζει τη λιτότητα και την φοροεπιδρομή κατά των αγροτών  και  όλων των φτωχών λαϊκών στρωμάτων , μειώνει  τις  συντάξεις  και  αυξάνει  δραματικά  τα  όρια  ηλικίας

Κυρίως είναι πολύ  τραγικό  γιατί οι ρήτρες επιβλήθηκαν στη χώρα από τους δανειστές περιορίζουν αν δεν ακυρώνουν την εθνική και  λαϊκή κυριαρχία και περιορίζουν ασφυκτικά την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Αδιάψευστος μάρτυρας του ισχυρισμού μου είναι το ίδιο το κείμενο της συμφωνίας (Ανακοίνωση Euro summit) το οποίο ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 15 Ιουλίου και είναι πλέον ο ν. 4334/2015 (ΦΕΚ 80/16/7/2015).

Ο νόμος αυτός, που οδηγεί στο 3^ο μνημόνιο, πέραν των αντιλαϊκών ρυθμίσεων για το ΦΠΑ, τη φοροεπιδρομή, την υιοθέτηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που είχε ετοιμάσει η ΝΔ με εντολή της τρόικα, κλπ μετατρέπει την Ελληνική Δημοκρατία σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας και σε νέο-αποικία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

Μήπως είναι υπερβολές όλα αυτά; Δυστυχώς όχι.

1.   Υποχρεώνει την κυβέρνηση όχι μόνο να νομοθετήσει χωρίς καθυστέρηση για να επανα-οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη αλλά «τις πολιτικές δεσμεύσεις πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίηση τους»!!! συνεπώς ανεξάρτητα αν «βγαίνουν» ή όχι τα σκληρά υφεσιακά μέτρα και παροτι  η οικονομία έχει καταρρεύσει και η κοινωνία έχει γονατίσει, από  τις  μέχρι  τώρα  μνημονιακές πολιτικές την ευθύνη για την «επιτυχή» υλοποίησή των νέων  μέτρων την αναλαμβάνει εξολοκλήρου η Ελληνική κυβέρνηση!!!

2.   Αφού η Ελληνική κυβέρνηση θα ευθύνεται αποκλειστικά αν πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, επέβαλαν οι  δανειστές  και  δέχτηκε  η  κυβέρνηση «ημιαυτόματες περικοπές δαπανών σε περιπτώσεις αποκλίσεων από τους ΄φιλόδοξους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος!!!. Αυτομάτως λοιπόν θα κόβονται δαπάνες χωρίς να απαιτείται να νομοθετήσει η Βουλή. Συνεπώς καταργείται το Κοινοβούλιο σε ότι έχει να κάνει με τα δημοσιονομικά. Δεν καταργείται όμως μόνο η Βουλή, υποβαθμίζεται  και ο Υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνηση αφού για τις περικοπές θα ζητείται η γνώμη του «Δημοσιονομικού Συμβουλίου» το οποίο πρέπει άμεσα «να καταστεί λειτουργικό πριν από την οριστικοποίηση της συμφωνίας».

3.   Δεν αρκούνται όμως οι αποικιοκράτες μόνο σε αυτά. Πέτυχαν και την «πλήρη ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ» ώστε το «Κουαρτέτο» να έχει τον πλήρη έλεγχο στο πως καταρτίζεται ο προϋπολογισμός με βασικό στόχο να ελέγχει απόλυτα το «μέγεθος» της λιτότητας που επιβάλει η κυβέρνηση ώστε αν δεν είναι αρκετή να απαιτείται να αυξηθεί!!!

4.   Ούτε όμως αυτά αρκούν. <<Η Ελληνική πρόταση των μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά για να λάβει υπόψη την έντονα επιδεινωθείσα οικονομική και δημοσιονομική θέση της χώρας τον τελευταίο χρόνο>>. Άρα αποδέχθηκε η κυβέρνηση ότι το <<φάρμακο>> για τη λιτότητα  και την καταστροφή από τις μνημονιακές πολιτικές δεν είναι η κατάργηση της λιτότητας και των μνημονιακών πολιτικών όπως λέγαμε  σε όλους  τους  τόνους  μέχρι  τώρα αλλά η περεταίρω ένταση αυτών.!!! Αυτό δυστυχώς  σημαίνει   αποδοχή  του δόγματος  του  νεοφιλελευθερισμού

Επιπλέον  αποδέχθηκε:

·         Να πραγματοποιήσει και άλλο «φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό» και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος.

·         Να υλοποιήσει τις εργαλιοθήκες Ι και ΙΙ του ΟΟΣΑ όπως άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, Γάλα, Ψωμί, ΜΗΣΥΦΑ κ.τλ.

Ενάντια στις οποίες αγωνίζονταν να μην περάσουν τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κ.Ο. του.

·         Να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ.

·         «Να γίνει αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων της βιομηχανικής δράσης (= εργατικών κινητοποιήσεων επί το ελληνικότερων και των ομαδικών απολύσεων».

Συμπέρασμα τραγικό: αμφισβητείται το δικαίωμα των εργαζομένων να κινητοποιούνται!!!

·         Να μην παρεμβαίνει η κυβέρνηση στο διορισμό των Διοικήσεων των Τραπεζών,την  ανακεφαλαιοποιηση  των  οποίων  όμως  εχει  <<φορτωθει>> να  πληρωσει  ο  Ελληνικος  λαος και την πλειοψηφία των μετοχών κατέχει το ελληνικό δημόσιο.

·         Να από-πολιτικοποιηθεί η ελληνική δημόσια διοίκηση και κυρίως δεσμεύτηκε «να μειώσει ακόμα περισσότερο τις δαπάνες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης»!!!

5.  Αποδέχθηκε να μην έχει δυνατότητα να νομοθετεί χωρίς την έγκριση του «Κουαρτέτου» αφού «πρέπει να συσκέπτεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς για όλα τα σχέδια νόμου πριν τα υποβάλει σε δημόσια διαβούλευση».!!!

Έχει κανείς αμφιβολία ότι  με  αυτό  το  δεδομένο  θα νομοθετεί η κυβέρνηση ότι θέλει;

6.  Αποδέχθηκε να επανεξεταστούν οι νόμοι που ψηφίστηκαν από τη Βουλή πλην του νομοσχεδίου για την ανθρωπιστική κρίση!!!

Τα ανωτέρω 5 και 6 δεν σημαίνουν επιεικώς μετατροπή της χώρας σε νέο-αποικία χρέους και πλήρης υποβάθμιση της Βολής και της κυβέρνησης;

7.  Το αποκορύφωμα όλων είναι «Η ΕΛΛΑΣ ΠΩΛΕΙΤΑΙ» αφού είναι υποχρέωση της χώρας να ξεπουλήσει όλα «τα πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία ύψους 50 δις ευρώ και να μεταφερθούν σε ένα Ανεξάρτητο Ταμείο το οποίο θα τα ρευστοποιεί μέσω ιδιωτικοποιήσεων»!!!

Και βέβαια όλες «οι ανωτέρω καταγεγραμμένες υποχρεώσεις αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές»!!!

Υπάρχει μετά από την παράθεση των βασικών αποικιοκρατικών όρων της «Συμφωνίας» ακόμη σε κάποιους συντρόφους η άποψη ότι πρέπει να επιλεγεί ο δρόμος της βελτίωσης των όρων αυτών ή πρέπει να επιλεγεί ο δρόμος της άμεσης απεμπλοκής από αυτή την αποικιοκρατική συμφωνία υποταγής;

Νομίζω ότι η απάντηση είναι σαφής. Να ακυρωθεί τώρα η αποικιοκρατική αυτή συμφωνία η οποία έχει σκοπό να μετατρέψει τη χώρα σε χώρα χωρίς εθνική και λαϊκή κυριαρχία, σε χώρα νέο-αποικία των «θεσμών».

Τέλος όσον αφορά ότι «κάτι θα  γινει  για το χρέος» πάλι το ίδιο το κείμενο διαψεύδει όσους προσπαθούν να ωραιοποιήσουν τα πράγματα αφού δυστυχώς αποδέχθηκε η κυβέρνηση ότι: «παρότι τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης υιοθέτησαν κατά τα τελευταία χρόνια μια εντυπωσιακή δέσμη μέτρων υποστήριξης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους αυτό επιδεινώθηκε λόγω των πολιτικών των τελευταίων 12 μηνών»!!!

Συμπέρασμα:

                     i.        Αποδεχθήκαμε ότι το PSI ήταν σε θετική κατεύθυνς, και

                   ii.        Ότι η πολιτική μας τους 5 μήνες επιδείνωσε τη βιωσιμότητα του χρέους.

Επομένως δεσμευτηκε  στην  ουσία ότι  όχι  μόνο πρέπει να «θάψει» την  πολιτική  που  εφάρμοζε επί  πέντε  μήνες  αλλά  και νομιμοποιεί την  άθλια απαίτηση  των  δανειστών  να  επανεξεταστούν οι  ψηφισμένοι  αντιμνημονιακοι νόμοι

Και βέβαια αποδέχτηκε ότι «ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί» και επιπλέον τονίζεται  στο  κείμενο  της  συμφωνίας  ότι «επαναλαμβάνουμε την ανεπιφύλακτη δέσμευση μας ότι θα εκπληρώνουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως»!!!

Υπάρχει κανένας ακόμη μετά από όλα αυτά που μπορεί να ισχυριστεί το «Δικό μας μνημόνιο είναι καλλίτερο από τα άλλα δύο;»   

Συνεπώς  η μόνη  διέξοδος  που  υπάρχει  είναι  η κυβέρνηση να σταματήσει αμέσως τις διαπραγματεύσεις που οδηγούν στο μνημόνιο 3, και να προχωρήσει, ενεργοποιώντας τον λαϊκό παράγοντα, στον σχεδιασμό της εναλλακτικής λύσης απέναντι στους εκβιασμούς των δανειστών.