ΜΝΗΜΕΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

 ΜΝΗΜΕΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

Είχε ξημερώσει για τα καλά το Σάββατο 17 Νοέμβρη 1973 .Βλέπαμε πίσω από τις κουρτίνες να πλένουν τα αίματα στο Πολυτεχνείο .Η γυναίκα που μας έκρυψε όλη τη νύχτα στη πολυκατοικία σχεδόν απέναντι από την είσοδο της Στουρνάρα (στον 5ο όροφο) είχε κατέβει στις 8.30 μαζί με ένα από τα δυο μικρά παιδιά που ήταν μαζί μας (16αρικα ήταν μαθητευόμενοι σε συνεργείο αυτοκίνητων) και μας έφερε ξυραφάκια για να ξυριστούμε, αλλά και για να δει αν μπορούμε να φύγουμε. Όταν ο μικρός έφτασε στην Ακαδημίας πήρε τηλέφωνο στο σπίτι του ζευγαριού που είμαστε (και της είπε "θεία της μαμάς της έπεσε λίγο ο πυρετός" (ήταν το συνθηματικό ότι έφτασε μέχρι την Ακαδημίας) . Ξυριστήκαμε (έκοψα το μούσι και κράτησα το μουστάκι από τότε ) και αρχίσαμε ένας -ένας αρχικά και στη συνέχεια ζευγάρια να βγαίνουμε (μπορούσαμε να σχηματίσουμε 5 ζευγάρια). Για καλή μας τύχη απέναντι από την είσοδο της πολυκατοικίας ήταν παραταγμένες κλούβες της Αστυνομίας και δεν έβλεπαν από που βγαίνουμε . Ήμουν το τελευταίο ζευγάρι που έφυγα από το σπίτι με τη συμφοιτήτρια μου τη Γιάννα τη Μαραγκού από τη Νάξο. Πριν είχε φύγει ο Νίκος ο Παπαδόπουλος από τη Τρίπολη δευτεροετής και αυτός φοιτητής στους Πολιτικούς Μηχανικούς του ΕΜΠ

.Κατευθυνθήκαμε γρήγορα προς τη πλατεία Εξαρχείων και πήραμε ταξί δευτερόλεπτα πριν πέσουμε πάνω σε μια ομάδα ΕΣΑ-ΤΖΗΔΩΝ που έκαναν περιπολία .Πήγα τη Γιάννα στο σπίτι της στα Πατήσια και με το ίδιο ταξί πήγα στο σπίτι του συμφοιτητή και φίλου μου του Χριστόφορου του Σκιαδά (ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια Γενικός Διευθυντής στο ΙΚΑ). Ο Χριστόφορος έμενε Ερεσού και Χαρ. Τρικούπη. μαζί με τα αδέρφια του . Είχε βγει το μεσημέρι της Παρασκευής για να κάνει ένα μάθημα σε ένα παιδάκι και δεν μπόρεσε μετά να μπει πάλι μέσα στο Πολυτεχνείο. Χτύπησα το κουδούνι και ανέβηκα . Αγκαλιαστήκαμε είδε ότι ήμουν σώος . Πήρα τηλέφωνο (Είχε τηλ στο σπίτι ο Χριστόφορος εγώ στο δικό μου δεν είχα). στο χωριό τη μάνα μου και το πατέρα μου για να με ακούσουν ότι είμαι καλά. Είχαν πεθάνει από την αγωνία διότι ήταν βέβαιοι ότι θα ήμουν μέσα στο Πολυτεχνείο αφού ξέρανε τη ζούρλια μου όπως έλεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου και γνώριζαν ότι ήμουν το Φλεβάρη και το Μάρτη στις καταλήψεις της Νομικής Η ώρα είχε φτάσει περίπου 11 .Στο κέντρο ακούγαμε τους πυροβολισμούς . Μετά από λίγο ακούσαμε από το ραδιόφωνο το διάγγελμα του χουντικού στρατηγού Ζαγοριανάκου ότι «κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος καθ άπασαν την επικράτεια». Τότε και με πίκρα λέω στο Χριστόφορο και στα αδέρφια του . Φίλε δυστυχώς τελείωσαν όλα . Ας φάω τώρα και θέλω να κοιμηθώ διότι είχα να κοιμηθώ από τη Τρίτη ,αφού τις δυο νύχτες μέσα στο Πολυτεχνείο (Τετάρτη και Πέμπτη ) δεν είχα κοιμηθεί καθόλου ούτε φυσικά τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής που μπήκε το τανκς και κρυφτήκαμε στο σπίτι 16 άτομα (14 φοιτητές-τριες

και 2 μαστοράκια ) απέναντι από την είσοδο της Στουρνάρα όπως έχω αναφέρει. Κοιμήθηκα το μεσημέρι του Σαββάτου και ξύπνησα στις 8 το βράδυ της Κυριακής .

Κλείνοντας θέλω να πω εκ μέρους και των 16 που είμαστε στο συγκεκριμένο διαμέρισμα ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στο ζευγάρι που μας έκρυψε και ιδιαίτερα στη ΓΥΝΑΙΚΑ που επέδειξε ΜΕΓΑ ΘΑΡΡΟΣ όταν δυο φορές στις 4-4.30 ήρθε απόσπασμα της Αστυνομίας να ρωτήσει αν κρύβονται φοιτητές και στη συνέχεια πάλι στις 6. Η γυναίκα τους άνοιγε τη πόρτα με το μωρό της στην αγκαλιά το οποίο προφανώς αφού το ξυπνούσε έκλαιγε και με τρομερό θάρρος και ηθοποιία τους έπειθε ότι δεν υπάρχει κανένας στο σπίτι της και διαμαρτυρόταν ότι έρχονται συνεχώς και χτυπούν τη πόρτα με συνέπεια να έχει τρομοκρατηθεί το μωρό της. Δεν τους άφηνε περιθώριο να μπουν μέσα . Εμείς είμαστε κλεισμένοι στο υπνοδωμάτιο και δεν βγάζαμε ούτε ανάσα. Είμαστε επίσης τυχεροί γιατί και ο θυρωρός δεν ήταν ρουφιάνος της Αστυνομίας ήταν Δημοκράτης .Το ζευγάρι δυστυχώς δεν το βρήκαμε στη πρώτη επέτειο το 1974 που πήγαμε με το Νίκο και τη Γιάννα να τους βρούμε και να τους ευχαριστήσουμε (Η ΓΥΝΑΙΚΑ ήταν κομμώτρια και ο άντρας της ράφτης ) . Μας είπε ο θυρωρός ότι πούλησαν το σπίτι και έφυγαν γιατί δεν άντεχε η γυναίκα να θυμάται τη σκηνή με το τανκς που μπήκε και έριξε τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου η οποία πλάκωσε όσους ήταν πίσω .

Οι μνήμες αυτές με σημάδεψαν.Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που συμμετείχα σε αυτή ,τη μεγαλύτερη στιγμή των τελευταίων 70 χρόνων της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, σε αυτές τις 3 μεγάλες ήμερες που με σημάδεψαν σε όλη μου τη μέχρι τώρα ζωή μου. Προσπάθησα μέχρι τώρα να μη προδώσω τα μεγάλα ιδανικά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και τον ίδιο μου τον εαυτό.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Όλες οι αντιδράσεις:

58Γιώργος Αλεξάτος, Nikos Vrionis και 56 ακόμη

51 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΛΑ'Ι'ΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ

 51  ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ 

ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΛΑ'Ι'ΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ 

ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ 

Στις 14  Νοέμβρη του 1973 πριν 51 χρόνια ξεκίνησε η εξέγερση του Πολυτεχνείου, η κορυφαία πράξη του αντιδικτατορικού αγώνα .Είμαι τυχερός που ήμουν και εγώ εκεί από τη πρώτη στιγμή μέχρι τη τελευταία. 

Προσπάθησα 51 χρόνια τώρα να μην προδώσω το Νοέμβρη της γενιάς μας 

Σαν σήμερα ξεκίνησαν όλα. Ξεκίνησε δική μας έφοδος στον ουρανό. Ξεκίνησε η κορυφαία πράξη του αντιδικτατορικού αγώνα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου . Από το πρωί οι φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο έκαναν Συνέλευση και αποφάσισαν τη κήρυξη αποχής από τα,  μαθήματα με αίτημα να γίνουν ελεύθερες εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβρη και όχι μετά από ένα χρόνο που είχε ανακοινώσει η Χούντα. Συνελεύσεις έγιναν και στη Νομική στη Φυσικομαθηματική και στην Ιατρική. Το μεσημέρι 1500 περίπου φοιτητές της Νομικής και της Φυσικομαθηματικής ξεκίνησαν για το Πολυτεχνείο διότι κυκλοφόρησε η είδηση ότι στο Πολυτεχνείο πέφτει ξύλο .

Το απόγευμα σαν σήμερα πάρθηκε η απόφαση για την κατάληψη του Πολυτεχνείου. 

Θυμάμαι εκείνη την ημέρα δεν είχαμε πάει στην σχολή. Το απόγευμα νωρίς πήγαμε με τον συγκάτοικο μου τον Ηλία Σεργουνιώτη  στον κινηματογράφο "Αλεξάνδρα" Πατησίων και Λ. Αλεξάνδρας να δούμε το έργο του Σαρλώ τα " Φώτα της Πόλης " .Όταν τελείωσε γύρω στις 7μμ βγαίνοντας,  από την αίθουσα ακούσαμε συνθήματα στο Πολυτεχνείο. Πήγαμε εκεί να δούμε τι γίνεται και αποφασίσαμε να μείνουμε . Δεν βγήκα πάρα μόνο όταν μπήκε το τανκς... .

Βρήκα αμέσως όταν μπήκαμε τον κουμπάρο μου Ηλία Μπιτσάνη ο οποίος μας ενημέρωσε τι έχει γίνει μέχρι εκείνη τη στιγμή.. 

Η πρώτη μέρα της κατάληψης ήταν κύρια φοιτητική και σπουδαστική. Όμως τις επόμενες δύο μέρες το κατέβασμα πλήθους λαού στους δρόμους ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη  και τη  μετέτρεψε σε λαϊκή εξέγερση .

ΠΕΜΠΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973 

Αφού γύρω στις 1 τα η νύχτα της Τετάρτης τελείωσαν οι Γενικές Συνελεύσεις και εκλέχτηκε η πρώτη Προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή αναλάβαμε με το φίλο , σύντροφο και «αδερφό» και μετέπειτα και κουμπάρο μου τον Ηλία Μπιτσάνη   την περιφρούρηση της πόρτας που ήταν στη πλευρά της Τοσίτσα εφοδιασμένοι με κοντομάτσουκα .

Στις 5 το πρωί: Άνοιξαν οι πόρτες του Πολυτεχνείου και άρχισαν να ακούγονται τα πρώτα συνθήματα της ημέρας. Στους γύρω δρόμους βρίσκονταν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Γύρω στις 9 το πρωί: Η Συντονιστική Επιτροπή ανακοίνωσε ότι η κατάληψη θα συνεχιστεί μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα. Κυκλοφόρησαν διάφορες πολυγραφημένες προκηρύξεις της Συντονιστικής Επιτροπής και χιλιάδες χειρόγραφες. Η είδηση ότι φοιτητές από την Πάτρα ήταν καθ’ οδόν προς το Πολυτεχνείο κι αγρότες από τα Μέγαρα ενίσχυσε την αγωνιστική διάθεση των συγκεντρωμένων.

Μπήκε σε λειτουργία ο ραδιοφωνικός σταθμός του Πολυτεχνείου, μέσω του οποίου ο λαός καλείτο σε "ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ" και "ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ".

Το πρωί της Πέμπτης ο χώρος του Πολυτεχνείου ήταν σχεδόν άδειος από  εργάτες. Λιγοστά άτομα που είχαν μείνει, έγραφαν προκηρύξεις και έφτιαχναν πανό, όπου κυριαρχούσε το σύνθημα της "Γενικής Απεργίας".

Οι διαδηλωτές μαζί με άλλους εργάτες απ το δρόμο μπήκαν ξανά στο Πολυτεχνείο και πήγαν στο κτίριο Γκίνη όπου άρχισε η εργατική  συνέλευση.

Στην αίθουσα είχαν μαζευτεί  πια πολλοί εργάτες.

Η Συντονιστική Επιτροπή δήλωσε ότι η κατάληψη θα συνεχιστεί μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα. Δημιουργήθηκαν παντού και για κάθε ζήτημα επιτροπές.

Συγκεντρώθηκαν τρόφιμα, χρήματα, ενώ πλήθος κόσμου έδινε τσιγάρα, χρήματα, ψωμιά και κάθε λογής είδη για την ενίσχυση της κατάληψης.

Στις 8 το πρωί η Σύγκλητος του Ε.Μ. Πολυτεχνείου σε έκτακτη συνεδρίαση στα κτίρια του Ζωγράφου αποφάσισε να στείλει έγγραφο στην κυβέρνηση και να ζητήσει να μη γίνει επέμβαση στο Πολυτεχνείο.

Στις 2 το μεσημέρι: Η κυβέρνηση απάντησε στη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου ότι θα σεβαστεί το άσυλο. Είχε προηγηθεί, στα κτίρια του Ζωγράφου, στις 8 το πρωί, έκτακτη συνεδρίαση της Συγκλήτου, που αποφάσισε να στείλει σχετικό αίτημα στην κυβέρνηση.

Το απόγευμα της Πέμπτης ο κλοιός των αστυνομικών έσπασε: Έφτασαν 300 φοιτητές από την Πάτρα, που έσπασαν τον κλοιό της αστυνομίας και μπήκαν στο Πολυτεχνείο. Μπήκαν επίσης πολλοί μαθητές Γυμνασίων, που είχαν σχολάσει από τα σχολεία τους. Μαθητές από τεχνικές σχολές έφτασαν κρατώντας ένα μεγάλο πανό.

Σε εκδηλώσεις συμπαράστασης κατέβηκαν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης, ενώ φοιτητές του πανεπιστημίου των Ιωαννίνων κατέλαβαν το κτίριο της σχολής τους.

Η φοιτητική κινητοποίηση εξελίσσεται σε πρωτόγνωρο για το στρατιωτικό καθεστώς λαϊκό ξεσηκωμό. Ιδίως μετά το μεσημέρι χιλιάδες απλοί πολίτες, υπάλληλοι, εργάτες και μαθητές συγκεντρώνονταν στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο και συγκρούονταν άφοβα με την αστυνομία.

Το βράδυ: Εκλέχτηκε νέα 32μελής Συντονιστική Επιτροπή. Πλήθος κόσμου πρόσφερε τσιγάρα, χρήματα, τρόφιμα και κάθε λογής είδη για την ενίσχυση της κατάληψης. Τέθηκε σε λειτουργία ισχυρότερος ραδιοφωνικός πομπός, ώστε η φωνή «των Ελεύθερων Αγωνιζόμενων φοιτητών, των Ελεύθερων Αγωνιζόμενων Ελλήνων» να ακούγεται πιο καθαρά και σε όσο γίνεται περισσότερα σημεία της Αττικής. «Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία»

Γύρω στα μεσάνυχτα Στο κτίριο του Πολυτεχνείου είμαστε 4.000 με 5000 άτομα .

Ο σταθμός Ραδιοφωνικός καλούσε το λαό σε “ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ” και “ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ”. Απ’ έξω διαδήλωναν διάφορες ομάδες πολιτών. 

Ξημέρωσε η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ... 16 Νοέμβρη του 1973

Ημέρες μνήμης .Για αυτούς που έχουν αλλά και για εκείνους που θέλουν να έχουν μνήμη. Μνημόσυνα, παρελάσεις ,επαγγέλματα από εκείνους που προσπαθούν να φέρουν τη μνήμη στα μέτρα τους .

Η φοιτητική κινητοποίηση έχει πάρει πλέον τα χαρακτηριστικά της λαϊκής εξέγερσης ενάντια στην Αμερικανοκίνητη Χούντα των Συνταγματαρχών. 

Τα συνθήματα:

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ 

ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ 

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΊΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ 

ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ .

ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ .

ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΊΝΟΥΝΕ ΕΠΤΑ

Δονούν το Πολυτεχνείο

Είμαστε δύο νύχτες άυπνοι και δεν νιώθουμε καμία κούραση. Ο ενθουσιασμός και η πίστη ότι μπορούμε να ανατρέψουμε τη Χούντα έχει γίνει πεποίθηση μας 

Ο λαός της Αθήνας συγκεντρώνεται γύρω από το Πολυτεχνείο. Γύρω στις 9  το πρωί  μπήκαν μέσα και οι οικοδόμοι. Στις 12 φτάνουν οι αγρότες από τα Μέγαρα .Ο ενθουσιασμός μας κορυφώνεται .

Οι αυτοσχέδιες προκηρύξεις και τα συνθήματα πάνω στα τρόλεϊ μεταφέρουν το μήνυμα της εξέγερσης σε όλη την Αθήνα.

Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός του Πολυτεχνείου εκπέμπει πια σε όλη την Αθήνα και τον Πειραιά. Οι μαθητές μπαίνουν συνεχώς μέσα στο Πολυτεχνείο.

Το μεσημέρι της Παρασκευής 16 Νοέμβρη 1973 

Η Συντονιστική Επιτροπή της Κατάληψης του Πολυτεχνείου παρουσία 25 δημοσιογράφων και Ελληνικών και ξένων ΜΜΕ δίνει Συνέντευξη Τύπου και διαβάζει την ιστορική Διακήρυξη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

"  "Οι φοιτητές από όλες τις σχολές στη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος, συνειδητοποιήσαμε, πως τα προβλήματά μας, σχετικά με τον εκδημοκρατισμό της Παιδείας και τη λειτουργία του Εκπαιδευτικού συστήματος, δεν λύνονται χωρίς την αλλαγή της συγκεκριμένης πολιτικής καταστάσεως.

Αρχίζοντας έτσι πολιτικό αγώνα οι φοιτητές και οι Έλληνες εργαζόμενοι, που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο, ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους και καλούν τον Ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω τους και να αγωνισθεί μαζί τους ως την τελική νίκη.

1. Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων θεωρούμε την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της χούντας και την παράλληλη εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας.

2. Η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας συνδέεται αναπόσπαστα με την εθνική ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα, που χρόνια στήριζαν την τυραννία στη χώρα μας.

Η πλατιά κινητοποίηση του Ελληνικού λαού και η εκδήλωση συμπαράστασης από όλες τις γωνιές της γης της Ελλάδας είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους επεχείρησαν να μας δυσφημήσουν.

Ελληνικέ λαέ, ο αγώνας γύρω από τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία σήμερα συνίσταται στις άμεσες μαζικές διεκδικήσεις, στα οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά του προβλήματα με απεργιακούς αγώνες, με μαζικές κινητοποιήσεις, με συλλαλητήρια, με προοπτική τη γενική απεργία για την ανατροπή της Δικτατορίας.

Η παρουσία μας εδώ αποτελεί κέντρο συσπείρωσης, κινητοποίησης και μαζικοποίησης του λαϊκού αγώνα. Όλοι ενωμένοι στον αγώνα για τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία".

Η μνήμη αυτές τις ώρες γυρίζει κάθε χρόνο πίσω στις τρεις ημέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο όλο. Γυρίζει στις μεγάλες εκείνες ώρες του Νοέμβρη του 1973. Το απόγευμα της Παρασκευής 16  Νοέμβρη η μεγάλη σύγκρουση είχε αρχίσει .Η αστυνομία χτυπούσε στο ψαχνό . Κανένας από όσους είμαστε μέσα δεν σκέφτηκε να φύγει παρότι είχαμε συνειδητοποιήσει ότι μόνο με τανκς θα μας έβγαζαν από μέσα .Νοιώθω τον εαυτό μου πολύ τυχερό που ήμουν παρών στη μεγάλη αυτή στιγμή της Νεώτερης Ιστορίας της Ελλάδας. Το Πολυτεχνείο είναι μια από τις μεγάλες στιγμές του λαού μας .Το Πολυτεχνείο άνοιξε το δρόμο για την ελευθερία, και τη δημοκρατία. Αφήνει παρακαταθήκη αγώνα και συλλογικής δράσης για τους νεότερους. Αποτελεί μια πρόκληση στη σημερινή γενιά για τα δικά της “Πολυτεχνεία”. Για να πάει μπροστά η πατρίδα μας και η κοινωνία .

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΝΑ ΑΘΩΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 7ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020 ΣΤΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑ

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ 

  ΝΑ ΑΘΩΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 7ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020 ΣΤΗ  ΚΑΛΑΜΑΤΑ 

Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» εκφράζει την αλληλεγγύη  της  στους  αδίκως  και αδικαιολογήτως   συλληφθέντες στις   6 Δεκεμβρίου 2020   οι οποίοι δικάζονται στις  6 Νοεμβρίου 2024 στην Καλαμάτα  και απαιτεί την αθώωση των τριών μελών της Αντιφασιστικής Κίνησης όπως και όλων των συλληφθέντων πανελλαδικά στις 17 Νοέμβρη και 6 Δεκέμβρη του 2020

Οι συλλήψεις  τότε στις   6 Δεκεμβρίου 2020    και οι  κατηγορίες  με   βάση τις οποίες  θα δικαστούν στις 6  Νοεμβρίου 2024 είναι και άδικες και αδικαιολόγητες  διότι είναι γνωστό ότι η Αντιφασιστική Κίνηση Καλαμάτας στάθηκε με κοινωνική ευθύνη απέναντι στον κίνδυνο διασποράς της Covid- 19, περιορίζοντας τις δράσεις της σε αναγκαίες πράξεις αλληλοβοήθειας, ακολουθώντας όλα τα σχετικά μέτρα προφύλαξης και προστασίαςΗ Αντιφασιστική Κίνηση Καλαμάτας Είχε καλέσει συγκέντρωση τιμής και μνήμης για τον δολοφονημένο εν ψυχρώ από την αστυνομία Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στις 11.00 το πρωί στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας τονίζοντας την ανάγκη τήρησης των αναγκαίων μέτρων προστασίας μας (αποστάσεις, μάσκες). Προτού προλάβει να συγκροτηθεί οποιαδήποτε συγκέντρωση, οι αστυνομικοί προέβησαν στην πρώτη σύλληψη. Στη συνέχεια επειδή διαμαρτυρηθήκαμε για τη σύλληψη ,αστυνομικοί συνέλαβαν δύο ακόμη ,αυτούς που κρατούσαν το  πανό.      Σημειώνουμε μάλιστα   ότι η απαγόρευση συγκέντρωσης αφορούσε τον αριθμό των 4 ατόμων και οι συλληφθέντες είναι 3! Μάλιστα, οι συλληφθέντες  ήταν αποδεδειγμένα ήταν αρνητικοί στον Covid-19, 

Είναι ολοφάνερο ότι ο μόνος πραγματικός λόγος των συλλήψεων ήταν  η επίδειξη ισχύος του κράτους απέναντι στην αμφισβήτηση των πολιτικών επιλογών του και η δίωξη αποτελεί πολιτική επιλογή τιμώρησης του φρονήματος!

Για αυτό η Δικαιοσύνη  οφείλει να υπερασπίσει   το Συνταγματικό δικαίωμα στην πολιτική δράση και να υψώσει ανάχωμα στην ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

31/10/2024

ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΗΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΗΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΥΣΩΝΕΣ- Η ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ Δήλωση του Θανάση Πετράκου

 

ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙ Η  ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΗΜΙΑ  ΑΠΟ  ΤΗΝ ΞΗΡΑΣΙΑ   ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΥΣΩΝΕΣ- Η ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Δήλωση του Θανάση  Πετράκου

Ενώ η  κυβέρνηση  γνωρίζει πολύ  καλά   ότι   είναι απελπιστικά καταστροφική είναι η κατάσταση στην ελαιοκαλλιέργεια στο  μεγαλύτερο   μέρος της χώρας και  ιδιαίτερα στη Μεσσηνία ,Λακωνία και Κρήτη από την παρατεταμένη ανομβρία και ξηρασία   ,αφού ο  ίδιος  ο προϊστάμενος του υποκαταστήματος του ΕΛΓΑ στην Τρίπολη Γιάννης Ασούρας   παραδέχθηκε   μετά  την επίσκεψη του στη  Μεσσηνία  ότι «έχουμε διαπιστώσει μη αναστρέψιμη κατάσταση σε ελαιώνες ξερικούς, σε επικλινή εδάφη, σε υψώματα με ανατολικομεσημβρινό προσανατολισμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο καρπός έχει αφυδατωθεί εντελώς και έχει αρχίσει η πτώση του. Είναι πολύ μεγάλα τα ποσά, που θα χαθούν από το εισόδημα των παραγωγών. Είναι θέμα επιβίωσης για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, γι’ αυτούς που ζουν από την ελαιοκαλλιέργεια. Υπάρχει κοινωνικό πρόβλημα »  ,  η  κυβέρνηση όχι  μόνο «σφυρίζει αδιάφορα»  μπροστά στην καταστροφή  ,αλλά πρόσφατα η ηγεσία του Υπ.Α.Α.Τ. απέρριψε το αίτημα να αποζημιωθούν οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί λόγω της φετινής ξηρασίας.

Την ιδία ώρα όμως η ρουμανική κυβέρνηση  κατέθεσε φάκελο στην Ε.Ε. και κέρδισε τις αποζημιώσεις από την Ε.Ε.

Συγκεκριμένα όπως γράφει  ο AGROTYPOS.GR «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε, την Πέμπτη (24/10/2024), το καθεστώς κρατικής ενίσχυσης της Ρουμανίας, ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ, για την αποζημίωση των αγροτών που επλήγησαν από σοβαρή ξηρασία

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε, βάσει των κανόνων της Ε.Ε., ένα ρουμανικό πρόγραμμα 400 εκατομμυρίων ευρώ (2 δισεκατομμύρια RON) για την αποζημίωση των αγροτών για τις ζημιές που υπέστησαν λόγω της σοβαρής ξηρασίας, για την περίοδο μεταξύ Σεπτεμβρίου 2023 και Αυγούστου 2024.

Το πρόγραμμα αφορά την αποζημίωση σε παραγωγούς 39 επιλεγμένων καλλιεργειών (όπως για παράδειγμα σιτάρι, τριτικάλε, σίκαλη, κριθάρι, βρώμη, ελαιοκράμβη, μπιζέλια, ηλίανθος, καλαμπόκι κ.α.) που επηρεάστηκαν άμεσα από τη σοβαρή ξηρασία.»

Με  δεδομένο ότι το αναχρονιστικό πλαίσιο του ΕΛΓΑ     δεν αποζημιώνει την ξηρασία και τα ΠΣΕΑ δίνουν ψίχουλα ,επιβάλλεται η  κυβέρνηση να  κάνει ότι έκανε η Ρουμανία και  να αποζημιώσει τους ελαιοπαραγωγούς  από τον κρατικό προϋπολογισμό     στο 100% της ζημιάς που έπαθαν  χωρίς όρους και προϋποθέσεις  και φυσικά  να τροποποιηθεί επιτέλους το αναχρονιστικό  πλαίσιο του ΕΛΓΑ . Όπως έχει  χρήματα πάντοτε όταν της ζητούν οι  ολιγάρχες  είτε της  ενέργειας ,είτε των αυτοκινητοδρόμων ,είτε των αεροπορικών  εταιρειών ,είτε. είτε…  έτσι πρέπει  να  αποζημιώσει επιτέλους και τους ελαιοπαραγωγούς και  κάθε παραγωγό του πρωτογενή τομέα που έχει υποστεί ζημιά από τις καιρικές συνθήκες και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής .

Επιπλέον πρέπει να ολοκληρωθούν επιτέλους τα έργα υποδομής (φράγματα και δίκτυα)  που εκκρεμούν εδώ και  χρόνια όπως πχ το Φιλιατρινό  και του Ασωπού   κλπ  .Να προχωρήσουν άμεσα μελέτες για να   κατασκευαστούν  άμεσα έργα υποδομής-άρδευσης  στα ψηλά σημεία με μικροφράγματα χαμηλής ανάσχεσης για να γίνει συγκράτηση του νερού ώστε να  υπάρχει νερό για άρδευση  των καλλιεργειών . 

Επειδή όμως η  κυβέρνηση δεν έχει καμία πρόθεση να ενισχύσει την αγροτική οικονομία και τους παραγωγούς ,είναι ευθύνη όλων  ημών των ελαιοπαραγωγών  και όλων των αγροτικών οργανώσεων   να  απαιτήσουμε και τις αποζημιώσεις και τα έργα υποδομής  με μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις   . Είναι όμως και πρώτιστη ευθύνη και υποχρέωση των   Περιφερειαρχών  ,των  Δημάρχων  και των Δημοτικών  και Περιφερειακών Συμβουλίων   να πρωτοστατήσουν στην πίεση στη κυβέρνηση και στις κινητοποιήσεις. Να σταματήσουν τα όμορφα λόγια απλής συμπάθειας προς τους πληγέντες ελαιοπαραγωγούς ,για να μην στεναχωρήσουν τη  κυβέρνηση  και τους «μαλώσει»  και  να δράσουν με δυναμισμό και σχέδιο  . Οι στιγμές είναι κρίσιμες . Προέχει η στήριξη των ελαιοπαραγωγών και τα έργα υποδομής για το  νερό    και όχι οι αναπλάσεις πλατειών ή  στήριξη της κυβέρνησης που συνήθως κάνουν . Οι ευθύνες τους είναι μεγάλες . Ας τις αναλάβουν επιτέλους.

Ο  Θανάσης Πετράκος είναι πρώην βουλευτής και πρώην, .Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου

 

 

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ,Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ,Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ, ΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ .Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΙ ΘΑ ΠΡΑΞΕΙ ?

 

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ,Ο  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ,Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ,   ΘΕΤΕΙ  ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ  ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ .Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΙ  ΘΑ ΠΡΑΞΕΙ ?

Του Θανάση Πετράκου

Σήμερα ο Πρόεδρος της Γερμανίας   Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ,  επισκέπτεται τη πατρίδα  μας .

Όμως ογδόντα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ), καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ, παραμένει αδιάλλακτη και αλαζονική, αρνούμενη να αναλάβει την ευθύνη της για τα ανείπωτα δεινά που προκάλεσε η ναζιστική Γερμανία στην Ελλάδα και συνεχίζει να καταπατά την υπογραφή της στη Συνθήκη του Λονδίνου του 1953.

Αντίθετα μάλιστα προσπαθεί  να εξαγοράσει πολιτικούς παράγοντες  με  τις πρωτοβουλίες ψευδεπίγραφης «συμφιλίωσης» (Ελληνογερμανική Συνέλευση, «Ελληνογερμανικό» Ταμείο για το Μέλλον, Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, προπαγανδιστικά προγράμματα Ιστορίας, κ.α.), που επιδιώκουν την άμβλυνση της μνήμης, την πλαστογράφηση της Ιστορίας και την υπονόμευση της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών.

 Οφείλουν η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός και οι  πολιτικοί αρχηγοί  να θέσουν ευθέως και δημοσίως το ζήτημα των γερμανικών οφειλών ενώπιον του Γερμανού Προέδρου . τηρώντας την εθνική γραμμή διεκδίκησης και την ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019.

Ο δικός μας Πρόεδρος ,ο  πραγματικός Πρόεδρος του Ελληνικού λαού ο αείμνηστος ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ Μανώλης Γλέζος θέτει  και σήμερα τη  παλλαϊκή απαίτηση να αποδοθούν από τη Γερμανία οι οφειλές της προς την Ελλάδα . Η κατ  όνομα πολιτική  και πολιτειακή ηγεσία της χώρας μας  τι  θα πράξει ?  Έχει τη  ψυχή  να   απαιτήσει να πληρώσει η Γερμανία τις οφειλές της προς την Ελλάδα ?  Θα σεβαστεί την απόφαση της Βουλής?

Ο  Θανάσης Πετράκος  είναι στέλεχος της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25/Ανατρεπτική ,Οικολογική , Αριστερά»  και πρώην Βουλευτής

 

ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΤΩΡΑ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΚΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

 

ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΤΩΡΑ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ   ΚΑΙ  Η ΣΥΜΒΑΣΗ  ΕΚΧΩΡΗΣΗΣ  ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΜΕ ΤΟ   ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ   ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

(Ανοιχτή επιστολή στους πολίτες και στους πρώην συναδέλφους Βουλευτές και Αυτοδιοικητικούς)

Του Θανάση Πετράκου

Είναι  γνωστό  ότι  στις 21 Δεκέμβρη  του 2020  η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τη σύμφωνη γνώμη του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ , παρέδωσε στην ιδιωτική στην ισραηλινή εταιρεία ELBIT το Κέντρο Εκπαίδευσης της Πολεμικής μας Αεροπορίας στην Καλαμάτα για να το μετατρέψει η ισραηλινή ιδιωτική εταιρεία σε Διεθνές Κέντρο Εκπαίδευσης Πιλότων.

Έγραφα τότε « Η εκχώρηση του στρατιωτικού μας αεροδρομίου σε εταιρεία του κράτους – τρομοκράτη της ανατολικής Μεσογείου εγκυμονεί κινδύνους για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή μας, μια και η περιοχή μας γίνεται “στόχος” με δεδομένη την πολιτική γενοκτονίας των Παλαιστινίων που εφαρμόζει το Ισραήλ και το ρόλο του ως “πολεμικής” μηχανής απέναντι σε χώρες της ευρύτερης περιοχής.»…. «Επειδή η Μεσσηνία και η Ελλάδα  δεν πρέπει «πληρώσει»  τις δεσμεύσεις του κ. Μητσοτάκη απέναντι στο Ισραήλ όλοι οι πολίτες  και οι  φορείς, και πρώτα από όλους η αυτοδιοίκηση (Δημοτικά Συμβούλια  και Περιφερειακό Συμβούλια), πρέπει να αντιδράσουμε έντονα και να απαιτήσουμε την ακύρωση και ανατροπή αυτής της επικίνδυνης και καταστροφικής απόφασης»

Σήμερα που το  κράτος δολοφόνος το  Ισραήλ  έχει φτάσει σε φρικαλεότητες τη  Ναζιστική  Γερμανία  διότι  και   πραγματοποιεί   φρικιαστική γενοκτονία στην Παλαιστίνη  την μεγαλύτερη   μετά από τον 2^ο Παγκόσμιο  Πόλεμο , δολοφονεί  ηγέτες άλλων χωρών, έχει εισβάλλει   σε ανεξάρτητη χώρα στο Λίβανο και δολοφονεί άμαχο πληθυσμό  , έχει φτάσει στη  πρωτοφανή πρόκληση να κηρύξει ανεπιθύμητο πρόσωπο  τον Γ.Γ.  του ΟΗΕ  αλλά και  να επιτεθεί στους κυονόκρανους και στις υποδομές του ΟΗΕ  ,  επιτέθηκε πριν λίγο  και στο Ιράν και φυσικά σε αυτή τη  περίπτωση  η Σούδα και η Καλαμάτα θα είναι στους   στόχους αντιποίνων αλλά  επιδιώκει να προκαλέσει και 3^ο  Παγκόσμιο πόλεμο .Τα όσα έγραψα πριν σχεδόν  4  χρόνια για την αποτροπή  της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ  είναι δυστυχώς όχι μόνο πολύ επίκαιρα αλλά είναι  και πολύ  λίγα μπροστά στα εγκλήματα πολέμου που προκαλεί καθημερινά το Ισραήλ και κυρίως στην συνειδητή επιδίωξη του  να προκαλέσει το  ξέσπασμα του 3^ου Παγκόσμιου Πολέμου ,που θα σημάνει  την ολοκληρωτική  καταστροφή της  ανθρωπότητας.

Συνεπώς δεν είναι δυνατόν όχι  μόνο   όποιος-α σέβεται πραγματικά την ιστορία της πατρίδας μας και τις Ένοπλες Δυνάμεις της οι οποίες πάντα είχαν αποστολή την άμυνα της πατρίδας μας  ,αλλά κυρίως όποιος-α θέλει  να λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ και εμφορείται   από στοιχειώδη ανθρωπισμό , να συνεχίζει  να σιωπά και να συνεχίζει  να αποδέχεται και τη   στρατιωτική συνεργασία με το  κράτος δολοφόνο  μικρών παιδιών , εγκύων γυναικών ,αρρώστων και  ηλικιωμένων ανθρώπων.

Αποτελεί επομένως στοιχειώδες καθήκον και  υποχρέωση  όχι απλά να αντιδράσουμε αλλά να εξεγερθούμε ενάντια στην  εκχώρηση του Κέντρου Εκπαίδευσης της Πολεμικής μας Αεροπορίας στην Καλαμάτα και συνολικά ενάντια  στη συνέχιση της στρατιωτικής συνεργασίας    με το κράτος  δολοφόνο  και   κίνδυνο για την Παγκόσμια   Ειρήνη  και  να απαιτήσουμε να ακυρωθούν τώρα   και η στρατιωτική συνεργασία και η σύμβαση εκχώρησης του Κέντρου Εκπαίδευσης της Πολεμικής μας Αεροπορίας στην Καλαμάτα γιατί αυτό απαιτεί   και το συμφέρον της πατρίδας μας ,η συμβολή  μας στην αποτροπή ενός 3^ου καταστροφικού ,πυρηνικού  Παγκοσμίου πολέμου  και πάνω από όλα το καθήκον μας ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Επειδή όμως δεν ελπίζω και δεν ελπίζει  κανένας πιστεύω ότι η  κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πρόθεση να ακυρώσει αυτές τις ντροπιαστικές συμφωνίες συνεργασίας με το  κράτος του εγκληματία πολέμου Νετανιάχου  είναι ευθύνη των πολιτών να το απαιτήσουμε  και να το επιβάλουμε . Είναι όμως διπλή  ,τριπλή  και πολλαπλή ευθύνη και υποχρέωση  των πρώην συναδέλφων μου  βουλευτών ανεξαρτήτως σε πιο δημοκρατικό  κόμμα βρίσκονται  να εξεγερθούν  όπως και των πρώην συναδέλφων μου στην Αυτοδιοίκηση και πρώτα από όλους απευθύνομαι  στους Περιφερειάρχες ,στους   Δημάρχους  και στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια   της Πελοποννήσου , της Δυτικής Ελλάδας και της Κρήτης,  περιοχές που κινδυνεύουν πρώτες από απαντητικά χτυπήματα .

 Ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες που λόγω  και της Εθνικής μας επετείου της 28^ης Οκτωβρίου 1940   θα περισσέψουν πάλι τα μεγάλα λόγια από όλους τους επισήμους για τον «αγώνα ενάντια στο  φασισμό  και το  Ναζισμό»  και το «ποτέ πάλι πόλεμος»  οφείλω  να τονίσω ότι όλα αυτά θα είναι υποκρισίες   αν   δεν συνοδεύονται από την απαίτηση διακοπής κάθε συνεργασίας  και διπλωματικών σχέσεων  με το  κράτος εμπρηστή της παγκόσμιας Ειρήνης , με το  κράτος δολοφόνο  ,  με το  κράτος που εφαρμόζει στη Παλαιστίνη  ότι  ακριβώς  έκανε η Ναζιστική Γερμανία στο 2^ο Παγκόσμιο πόλεμο για τους ίδιους τους Εβραίους , αν δεν συνοδευτούν με την απαίτηση για «Λευτεριά στη Παλαιστίνη», «Να σταματήσει τώρα η  γενοκτονία στη Γάζα», «Να γίνει άμεσα  τώρα  εκεχειρία στη Μέση Ανατολή», «Να σταματήσει  τώρα τις πολεμικές επιχειρήσεις του  το Ισραήλ , στη Παλαιστίνη και στο Λίβανο» ,  «Να επικρατήσει Ειρήνη σε όλο  το κόσμο».     

Ο  Θανάσης Πετράκος είναι πρώην βουλευτής και πρώην, .Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου

Θα έρθει Παύλο Μαρινάκη η Νέμεσις, η Τίσις και η Κάθαρσις Του Θανάση Πετράκου

 

Θα έρθει Παύλο Μαρινάκη η Νέμεσις, η Τίσις και η Κάθαρσις

Του Θανάση Πετράκου

Ο άνθρωπος που χωρίς ντροπή αλλά με προκλητικό κυνισμό έχει αναλάβει εργολαβικά να αθωώσει τους υπεύθυνους του εγκλήματος  των Τεμπών, και κάνει τα πάντα για να θάψουν το έγκλημα τα Πετσωμένα ΜΜΕ νόμιζε ότι τα έχει καταφέρει. Νόμιζε και αυτός και ο Μητσοτάκης ότι ο κόσμος το ξέχασε .Όμως το ότι η μισή Ελλάδα είδε και άκουσε τη συγκλονιστική συναυλία - αγωνιστικό μνημόσυνο τους έκανε να χάσουν τον ύπνο τους .Νόμιζαν επειδή δεν έχουν πολιτική αντιπολίτευση ότι δεν υπάρχει και κοινωνική. Διαψεύστηκαν οικτρά και θα διαψευστούν ακόμη περισσότερο σε λίγο " ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ " " ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ. ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΦΩΝΗ" .

Ο τρόμος, για, την Νέμεσι την Ατι και την Κάθαρση που έρχεται τον οδήγησε να ξεστομίσει μεγαλύτερη Ύβρι .Μας, αποκάλεσε ,αποκάλεσε τα εκατομμύρια των πολιτών που συμμετείχαμε στη συγκλονιστική συναυλία ,"τυμβωρύχους, και πλυντήριο της Χαμάς" αυτός που εκπροσωπεί την κυβέρνηση που κάνει τα πάντα, να, θάψει το έγκλημα, των Τεμπών ,που δεν σεβάστηκε 57 αθώες ψυχές που δολοφόνησε η πολιτική τους, ,που ξεπλένει καθημερινά  τον εγκληματία πολέμου Νετανιάχου ,και  δεν βλέπουν τα  καθημερινά ,εγκλήματα, των Σιωνιστών .

κ. Κυβερνητικέ εκπρόσωπε ακούστε το καλά .Οι γονείς, και συγγενείς, των παιδιών που δολοφόνησε η πολιτική σας ,οι ευαίσθητοι καλλιτέχνες και όλοι εμείς ,που είμαστε ,δίπλα, τους ,δεν πρόκειται να, σας, αφήσουμε να, " θάψετε" στη λήθη το έγκλημα σας .Θα σας «κυνηγήσουμε» μέχρι να, έρθει η Δικαίωση και θα , έρθει σύντομα. Θα δικαιωθούν ηθικά οι γονείς και συγγενείς και θα, είναι "Ντάλα, μεσημέρι "

Ο  Θανάσης Πετράκος  είναι στέλεχος της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25/Ανατρεπτική ,Οικολογική , Αριστερά»  και πρώην Βουλευτής

ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΟΛΛΗΤΩΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ Του Θανάση Πετράκου

 

ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΟΛΛΗΤΩΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ

Του Θανάση Πετράκου

Η αποκάλυψη του Δημήτρη Τερζή στο in.gr ότι το 2023 επιδοτήσεις ύψους 10,3 εκατ. ευρώ δεν δόθηκαν στους ελαιοπαραγωγούς  ,αλλά με ευθύνη του υπουργείου  «Αγροτικής Ανάπτυξης» , επιστράφηκαν στα κοινοτικά ταμεία και επιπλέον άλλα 14,5 εκατομμύρια  ευρώ  κινδυνεύουν να χαθούν το 2024, αποτελεί μείζον πολιτικό θέμα  όταν μάλιστα το υπουργείο απαντούσε στα αιτήματα των ελαιοπαραγωγών που  ζητούσαν   να δοθούν αποζημιώσεις πέρυσι επειδή υπήρχε μεγάλη ακαρπία ,ότι δεν υπάρχουν χρήματα   .

 Οι ευθύνες της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Υπουργείου «Αγροτικής Ανάπτυξης»  γίνονται  μεγαλύτερες διότι αυτά είναι χρήματα των ίδιων των ελαιοπαραγωγών .   Προέρχονται, από την παρακράτηση 2% επί των ενισχύσεων που λαμβάνουν οι πάνω από 350.000 ελαιοπαραγωγοί της χώρας και συνεπώς είναι απολύτως επιβεβλημένη η «επιστροφή» των κρατήσεων, στις οργανώσεις παραγωγών μέσω των προγραμμάτων, των ελαιουργικών οργανώσεων (ΟΕΦ )  κατά τρόπο αναλογικό. 

Η επιστροφή των   εκατομμυρίων αυτών στα ταμεία της Ε.Ε. αντί  να δοθούν στους   ελαιοπαραγωγούς δεν είναι  αποτέλεσμα  του γεγονότος  ότι  οι δήθεν Άριστοι είναι   άχρηστοι  ,αλλά όπως καταγγέλλει το  ρεπορτάζ, πίσω από αυτή την ολιγωρία του υπουργείου που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν εκατομμύρια  ευρώ τα δυο τελευταία χρόνια  κρύβεται ΜΕΓΙΣΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ. Γράφει το ρεπορτάζ  και δεν έχει διαψευστεί  παρότι έχουν περάσει 5  ημέρες ότι  «πίσω από την αδικαιολόγητη ολιγωρία των δύο χρόνων προκύπτουν αρκετές συμπτώσεις που οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι αυτή συνδέεται στενά με τη σχέση του υπεύθυνου στο υπουργείο με συγκεκριμένο πάροχο συμβουλευτικών υπηρεσιών στους συνεταιρισμούς/οργανώσεις των ελαιοπαραγωγών.

Ο συγκεκριμένος πάροχος προσπαθεί να δρομολογήσει την κατάσταση -με την βοήθεια πάντα του υπεύθυνου του υπουργείου- ώστε πέρα από τις σχετικές μελέτες των αιτήσεων για ένταξη στην κοινοτική χρηματοδότηση, να υπεισέλθει και στην παροχή εξοπλισμού και άλλων άυλων δραστηριοτήτων με απώτερο στόχο να μεταφέρει τους κοινοτικούς πόρους από τους φορείς στο εαυτό του, όπως κάνει και με άλλα θέματα απλών αγροτών σε άλλες μορφές ενισχύσεων από την Κοινή Αγροτική Πολιτική.»

Το ΜΕΓΑ  αυτό ΣΚΑΝΔΑΛΟ οφείλει η αντιπολίτευση όπως βέβαια, και οι ελαιοπαραγωγοί και οι οργανώσεις, τους να  το αναδείξουν  και  να απαιτήσουν οι αρμόδιοι υπουργοί  να δώσουν τα χρήματα στους ελαιοπαραγωγούς από τη τσέπη τους αφού  προτίμησαν τα συμφέροντα  των κολλητών αντί να κάνουν το  καθήκον τους και  να προστατεύσουν    τα συμφέροντα των ελαιοπαραγωγών .

Ο  Θανάσης Πετράκος  είναι στέλεχος της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25/Ανατρεπτική ,Οικολογική , Αριστερά»  και πρώην Βουλευτής

 

 

 

ΟΜΙΛΙΑ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΤΗ ΖΑΤΟΥΝΑ ΣΤΙΣ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2024 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΗΣ

 

ΟΜΙΛΙΑ   ΘΑΝΑΣΗ  ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΤΗ ΖΑΤΟΥΝΑ ΣΤΙΣ 1  ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2024

50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ Ο  ΜΙΚΗΣ

Πριν 50 χρόνια  στις 24  Ιουλίου του 1974  η αμερικανοκίνητη χούντα  κατέρρεε  κάτω από το βάρος της Εθνικής Προδοσίας στην Κύπρο  και από τον αντιδικτατορικό αγώνα του Ελληνικού  λαού και ιδιαίτερα την  κορυφαία του πράξη την εξέγερση του Πολυτεχνείου.   

Πενήντα χρόνια λοιπόν αστικής -κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Μισός αιώνας πυκνότατος σε γεγονότα στην Ελλάδα , την Ευρώπη στο  κόσμο . Μισός αιώνας που απαιτεί σοβαρή αποτίμηση. Για την οικονομία, την πολιτική, την ιδεολογία την κοινωνία

Σε όλα αυτά υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις από τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις  και  αυτό  είναι φυσιολογικό  και εξηγήσιμο.

Το δικό  μας σημερινό Συμπόσιο δεν φιλοδοξεί , ούτε μπορεί να  κάνει πλήρη αποτίμηση των 50 χρόνων, αλλά να συμβάλει αναδειχτούν ορισμένες πλευρές από τους συμμετέχοντες τους οποίους ευχαριστούμε  για την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους..  Κυρίως όμως φιλοδοξεί  να αναδείξει τη συμβολή του  ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΆΚΗ και στον αντιδικτατορικό αγώνα και στη Μεταπολίτευση.

Με την επιβολή της δικτατορίας, στις 21 Απριλίου του 1967, ο Μίκης περνάει στην παρανομία και έναν μήνα αργότερα ιδρύει την αντιστασιακή οργάνωση ΠΑΜ, (ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ  ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ   ΜΕΤΩΠΟ ) , κηρύσσοντας πανστρατιά εναντίον του χουντικού  καθεστώτος. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς συλλαμβάνεται  και φυλακίζεται αρχικά στο κτίριο της Ασφάλειας στη  Μπουμπουλίνας. Τα γεγονότα είναι πυκνά και διαδέχονται με ταχύτητα το ένα το άλλο: απομόνωση, φυλακές Αβέρωφ, μεγάλη απεργία πείνας, αποφυλάκιση και κατ’ οίκον περιορισμός, εκτόπιση με την οικογένειά του στη Ζάτουνα και, τέλος, στρατόπεδο Ωρωπού.

Η Ζάτουνα για το Μίκη αποτέλεσε μεγάλη πηγή έμπνευσης. Στη Ζάτουνα όπως είναι γνωστό  συνέθεσε 11 κύκλους τραγουδιών με τον τίτλο «Αρκαδίες». Ανάμεσα τους οι Ωδαί του Κάλβου, το Πνευματικό Εμβατήριο του Σικελιανού κ.α.  

Παρά τις απαγορεύσεις,   καταφέρνει να στέλνει μαγνητοταινίες με τα καινούργια έργα του στο εξωτερικό. Εκεί όπου είχαν καταφέρει λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα να βγουν η Μαρία Φαραντούρη και ο Αντώνης Καλογιάννης με τη λαϊκή Ορχήστρα του, υπό τη διεύθυνση του Γιάννη Διδίλη και έστησαν το «γκρουπ» του Θεοδωράκη και με αυτό γυρίσανε την Ευρώπη δίνοντας συναυλίες και κινητοποιώντας τη διεθνή κοινή γνώμη κατά της χούντας και υπέρ της απελευθέρωσης του συνθέτη.

Σε μήνυμά του από τη Ζάτουνα, που μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Μόσχας και σώζεται στο Αρχείο του ΚΚΕ, διαβάζουμε: «… Αυτά τα τραγούδια που γράφω τώρα όπως εκείνα που θα γράψω και αύριο είναι αφιερωμένα σε σας, δηλαδή σε όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν στον άνθρωπο, που πιστεύουν στη ζωή, στο δίκιο, στη δημοκρατία και την ελευθερία και που έχουν τάξει σκοπό της ζωής τους τον αγώνα για την υπεράσπισή τους. Αφιερώνονται ιδιαίτερα στους Έλληνες αγωνιστές της ελευθερίας και τους ξένους φίλους του λαού μας που μας συμπαραστέκονται στον δύσκολο αγώνα μας… Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον ανελέητο αγώνα έως την τελική νίκη. Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι η λευτεριά δε χαρίζεται, η λευτεριά κερδίζεται. Γεια χαρά».

Στον Ωρωπό ο Θεοδωράκης αντιμετωπίζει εκ νέου προβλήματα με την υγεία του, ενώ στο εξωτερικό ξεσπά θύελλα διαμαρτυριών. Μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες  ζητούν επιτακτικά την απελευθέρωσή του κι έτσι αναγκάζεται η Χούντα να τον απελευθερώσει . Μετά την απελευθέρωσή του στις 13 Απριλίου 1970 και την εγκατάστασή του στο Παρίσι αρχίζει μια νέα περίοδος που την χαρακτηρίζει η έντονη αντιστασιακή και καλλιτεχνική δραστηριότητα. Το Παρίσι γίνεται το κέντρο της παγκόσμιας εξόρμησής του.

Κατά την περίοδο της υποχρεωτικής εξορίας του στο Παρίσι είχε συγχρόνως  ουσιαστικές επαφές με ξένους διανοούμενους και πολιτικούς ηγέτες με στόχο τη συμπαράσταση τους στον αντιστασιακό αγώνα του ΠΑΜ.

Παράλληλα ο Θεοδωράκης ξεκινά μια έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα, μια παγκόσμια περιοδεία. Μαζί με τις πολιτικές του δραστηριότητες, παρουσιάζει τα έργα που είχε συνθέσει κατά το διάστημα της παρανομίας, της φυλακής και της εξορίας σε εκατοντάδες συναυλίες σ’ όλο τον κόσμο αφιερωμένες στον αντιδικτατορικό αγώνα και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Με τα έργα του μεταλαμπαδεύει την ελληνική ποίηση και μουσική στο εξωτερικό, δείχνοντας έτσι πως ο πραγματικός καλλιτέχνης καταφέρνει να συγκινεί το παγκόσμιο κοινό. Η μουσική του αγκαλιάζει όλους τους λαούς. Οι συναυλίες του συνοδεύονται από πρες-κόνφερανς, συγκεντρώσεις, εμφανίσεις σε TV και συνεντεύξεις σε εφημερίδες και ραδιόφωνα κατά της Χούντας, σε όλες τις χώρες του  κόσμου  .

Οι συναυλίες του γίνονται βήμα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης και για τους άλλους λαούς που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα: Ισπανούς, Πορτογάλους, Ιρανούς, Κούρδους, Τούρκους, Χιλιανούς, Παλαιστίνιους

Στην Ελλάδα σε όλες τις αντιχουντικές διαμαρτυρίες ,στις καταλήψεις της Νομικής  και βέβαια στην   εξέγερση  του Πολυτεχνείου  ,ανέβαινε το  ηθικό  μας από τα τραγούδια του Μίκη .  Τα τραγούδια του  Μίκη ακουγόταν από τα μεγάφωνα και το σταθμό του Πολυτεχνείου  και τα τραγουδούσαμε οι φοιτητές οι εργάτες και οι αγρότες που είμαστε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου στην Αθήνα , στη Θεσσαλονίκη, τη Πάτρα και τα Γιάννενα.

   Ο αντιδικτατορικός αγώνας και ιδιαίτερα  η εξέγερση  του Πολυτεχνείου ταρακούνησε πολύ δυνατά  το χουντικό καθεστώς , δημιούργησε μεγάλες ρωγμές και έσπασε  το  φόβο  του  λαού .  Η κατάσταση αυτή σε συνδυασμό με την  Κυπριακή προδοσία και τραγωδία από τη Χούντα με την καθοδήγηση και τις ευλογίες τους   δημιούργησε προϋποθέσεις  για πιθανό νέο μεγάλο   λαϊκό αντιχουντικό αλλά και αντιαμερικάνικο ξέσπασμα  .

Φοβούμενοι οι Αμερικάνοι μια τέτοια ανεπιθύμητη εξέλιξη απέσυραν τη στήριξη τους στη Χούντα   και   ουσιαστικά καθοδήγησαν την ανταρσία των στρατιωτικών κατά του Ιωαννίδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι  το βράδυ της 22ας Ιουλίου 1974 ο Κίσινγκερ δήλωνε για την Ελλάδα: «Ενδεχομένως τη στιγμή αυτή πραγματοποιείται πολιτική μεταβολή» («Ταχυδρόμος», 26/7/1975).

Οι στρατιωτικοί αντιλαμβανόμενοι και αυτοί ότι δεν μπορούν πλέον να κυβερνήσουν  μεταβίβασαν την εξουσία στους πολιτικούς στην πολιτικοστρατιωτική σύσκεψη της 23ης Ιουλίου, που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως σημείο-σταθμός που σηματοδοτούσε το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας και την επανέναρξη του αστικού κοινοβουλευτικού βίου. Την επόμενη 24 Ιουλίου 1974 έφτασε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής από το Παρίσι και αμέσως συγκρότησε την πρώτη κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας»  και ορκίστηκε πρωθυπουργός  .

Σε λίγες ώρες μετά την άφιξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή έφτασε στην Αθήνα και ο Μίκης . Δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι τον υποδέχονται  θριαμβευτικά  στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Την ώρα που ο κόσμος κατευθύνεται προς την Αθήνα, αποφασίζεται συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο. Μπροστά στο Α’ Νεκροταφείο ενισχυμένες δυνάμεις και τεθωρακισμένα της αστυνομίας στήνουν μπλόκο . Ο Μίκης Θεοδωράκης αποφασίζει να ματαιωθεί η συγκέντρωση γιατί φοβάται προβοκάτσια.

Όμως αμέσως ετοιμάζει και  δίνει δύο πολύ μεγάλες συναυλίες στις 9  και 10  Οκτώβρη στο Στάδιο Καραϊσκάκη και στο γήπεδο του Παναθηναϊκού και  παρουσιάζει τα απαγορευμένα μέχρι τότε έργα του. Συμμετείχαν και οι συνθέτες Γιάννης  Μαρκόπουλος, Μάνος  Λοΐζος  και Σταύρος  Ξαρχάκος και πλήθος ερμηνευτών. Η είσοδος του Μίκη στο Στάδιο συνοδεύτηκε από ιαχές από τους χιλιάδες θεατές και το σύνθημα «Δώσε τη χούντα στο λαό». Ο Νίκος Κούνδουρος γύρισε ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο με τα τραγούδια, τη συγκίνηση, το παλμό και τα συνθήματα, απ’ αυτές τις συναυλίες με τίτλο «Τραγούδια της Φωτιάς». Η ταινία αποτυπώνει   το κλίμα που επικρατούσε, μετά την πτώση της Χούντας. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης ο Νίκος Κούνδουρος τη χαρακτηρίζει μια ταινία-ωδή στη λευτεριά.

Τα πλάνα με τον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει στη σκηνή και να τραγουδάει και το τεράστιο πλήθος να ακολουθεί με πάθος έκαναν το γύρο του κόσμου και έμειναν στην ιστορία.

Ο Πολιτισμός αποτέλεσε το ισχυρότερο  στοιχείο της ατμομηχανής και του αντιδικτατορικού αγώνα  και της Μεταπολίτευσης .Ο ρόλος και η συμβολή του Μίκη Μέγιστη  και καταλυτική

Οι  μεγάλες συναυλίες του Μίκη στα γήπεδα και στάδια ,τα  πολιτικά τραγούδια , αντάρτικα και ρεμπέτικα στις ταβέρνες και  στις μπουάτ της Πλάκας. Οι κατάμεστες κινηματογραφικές αίθουσες όταν προβάλλονταν προοδευτικές ταινίες σαν το «Ζ» και το «1900». Τα  φεστιβάλ των πολιτικών Νεολαιών. Τα γεμάτα θέατρα. Οι ποικίλες δράσεις και τις εκδηλώσεις δυναμικών πολιτιστικών συλλόγων

Ο ριζοσπαστισμός που είχε αναπτυχθεί στον αντιδικτατορικό αγώνα υποχρέωσε  όχι απλά στην  «αποκατάσταση» της Δημοκρατίας, αλλά σε μια   Δημοκρατία με ποιότητα και βάθος που δεν υπήρχε πριν. Οδήγησε στην  κατάργηση της βασιλείας, στη   θέσπιση δικαιωμάτων που ήταν αδιανόητα ακόμη και προ δικτατορίας, στο περιορισμό  του στρατιωτικού παρακράτους, στη κατάργηση της λογοκρισίας, στη θέσπιση συνδικαλιστικών ελευθεριών.  Στη  νομιμοποίηση του ΚΚΕ ,του ΚΚΕ -Εσωτερικού  και της ΕΔΑ. Στην  ελεύθερη κυκλοφορία του Ριζοσπάστη, της Αυγής, του Λαϊκού Δρόμου…

Στη  καθιέρωση της Δημοτικής .

Στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στο   Νόμο -Πλαίσιο του ’82 για τα Πανεπιστήμια, στην  αλλαγή του οικογενειακού δικαίου, στον  εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, σε κανονικές συντάξεις και οι κανονικούς μισθούς.

Υποχρέωσε  σε κρατικοποιήσεις ,όπως της Τράπεζας του Ανδρεάδη της Ολυμπιακής, των διϋλιστηρίων του Ασπρόπυργου, των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

 Οδήγησε δηλαδή ο μεγάλος ριζοσπαστισμός του  λαού σε ουσιαστικά «κοινωνικά συμβόλαια» και  ήταν  καυτή ανάσα στο σβέρκο της πολιτικής εξουσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παναγιώτης Λαμπρίας, δεξί χέρι του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είχε γράψει ότι η αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, τον Αύγουστο του 1974, ήταν «το άνοιγμα μιας βαλβίδας για τη διαφυγή της εκρηκτικά συσσωρευμένης λαϊκής αγανακτήσεως».  

  Οι ιθύνουσες τάξεις αυτής της χώρας, όπως και οι διεθνείς πάτρωνες τους, ποτέ δεν έκρυψαν τη βαθύτατη απέχθειά τους για τα κεκτημένα της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό κι έχουν βιαστεί να κηρύξουν το «τέλος της Μεταπολίτευσης» ήδη από τη δεκαετία του ’90. Για αυτό και  συστηματική προσπάθεια να αποκαθηλωθούν, να αποδυναμωθούν όλες οι κατακτήσεις που θεσπίστηκαν κάτω από την επιρροή του αντιδικτατορικού κινήματος και του πολύχρωμου «αστερισμού» κινημάτων που αναπτύχθηκαν σε πανεπιστήμια, σχολεία, χώρους δουλειάς, γειτονιές, ιδιαίτερα την εκρηκτική πρώτη δεκαετία μετά την πτώση της χούντας.

Αλλά εδώ και δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει από τις διακηρύξεις στη δράση. Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία δέχεται συντριπτικά πλήγματα. Από την τρόικα, τα μνημόνια, τους δανειστές, τους νεοφιλελεύθερους «μεταρρυθμιστές», που μετατρέπουν το κράτος δικαίου της Μεταπολίτευσης σε πουκάμισο αδειανό.

Η υπεράσπιση συνεπώς των κεκτημένων της Μεταπολίτευσης δεν είναι το γινάτι της γενιάς μας  και της νέας γενιάς αλλά η υπεράσπιση μιας Δημοκρατίας με ουσία, ποιότητα και αντοχή.

Τέλος επειδή πέραν των άλλων η  πτώση της Χούντας έγινε σε μεγάλο βαθμό λόγω της προδοσίας και τραγωδίας της Κύπρου έχει υποχρέωση το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα να στηρίξει στη πράξη την επίλυση του  Κυπριακού στη  βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ.