ΟΜΙΛΙΑ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ
ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΩΝ
ΛΑΜΠΡΑΚΗΔΩΝ
Όταν στις 22 Μαΐου του 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης χτυπιόταν
από το παρακράτος και έπεφτε κλινικά νεκρός μετά από ομιλία του στη Θεσσαλονίκη
για την ειρήνη κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τον αντίκτυπο που θα είχε ο
θάνατος του στον ελληνικό λαό και τη νεολαία. Ποτέ , όπως έχει πει ο Μίκης, η
δολοφονία ενός άνδρα δεν έφερε τόσες αλλαγές. Εκείνο το βράδυ
, που ο Λαμπράκης έδινε μάχη με τον χάρο
, στο διπλανό δωμάτιο, που ξαγρυπνούσε ο Μανώλης Γλέζος , ο Γιάννης Ρίτσος και ο Μίκης, γεννήθηκε το κίνημα των Λαμπράκηδων.
Γράφει ο Μίκης όταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης δίνει την τελευταία
του μάχη με το θάνατο «Γίνεται σιωπή . Μια σιωπή πιο βαθιά από των παφλασμό των
ποταμών τη στιγμή που ο ένας πέφτει μέσα
στον άλλο. Ένα ποτάμι το κίνημα της κουλτούρας . Άλλο ποτάμι το ποτάμι της
Αντίστασης. Από τα δυο
ποτάμια σχηματιζόταν τώρα ο νέος ποταμός
: Το κίνημα των Λαμπράκηδων» .
Το κίνημα των Λαμπράκηδων γεννήθηκε εκείνη την ημέρα για να
συνεχίσει το έργο του δολοφονημένου ήρωα. Φούντωσε στις 28 Μαΐου στην κηδεία του
όταν το σύνθημα <<ο Λαμπράκης
ζει>> δονούσε την ατμόσφαιρα. Την επομένη της κηδείας ο Μίκης τυπώνει και
κυκλοφορεί μια μπροσούρα με τίτλο «Ο Λαμπράκης ζει!», στην οποία θέτει το
ζήτημα της δημιουργίας ενός Παλλαϊκού Πανδημοκρατικού Μετώπου. «Ο Λαμπράκης-
ήρωας του ελληνικού λαού μάς έδειξε τον μοναδικό δρόμο: Είναι ο δρόμος της
πάλης. Της πάλης μέχρις εσχάτων! Στη φασιστική οργάνωση του εχθρού ο ελληνικός
λαός θα πρέπει να αντιτάξει τη δημοκρατική οργάνωση του μαζικού κινήματος».
Το κίνημα των Λαμπράκηδων που ξεσήκωσε εκατοντάδες χιλιάδες
νέους , ήταν ένα κίνημα
αδιαίρετα μορφωτικό και επαναστατικό που είχε οδηγό εμπνευστή και επικεφαλή το
Μίκη Θεοδωράκη που είναι αδιαίρετα αγωνιστής και μουσικός .
Το κίνημα αυτό γιγαντώθηκε τα επόμενα χρόνια έσπασε τα
κομματικά στεγανά και αγκάλιασε ευρύτερα στρώματα του ελληνικού λαού. Το
σύνθημα <<κάθε νέος και Λαμπράκης>> είχε για τα καλά ριζώσει στην
ελληνική κοινωνία.
Ήρθε να εκφράσει
ώριμα αιτήματα της εποχής. Αγωνίστηκε για μια
Ελλάδα ανεξάρτητη και αδέσμευτη, για μια Κύπρο ελεύθερη, για την ειρήνη
στα Βαλκάνια, την εδραίωση της Δημοκρατίας και της ισονομίας, την κατάργηση της
ανισότητας του πλούτου, τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών, τη διαπαιδαγώγηση
της νέας γενιάς σύμφωνα με τις πατριωτικές παραδόσεις και την κληρονομιά του
ανθρώπινου πολιτισμού.
Eίχε
πει ο μεγάλος Ζαν – Πωλ Σάρτρ
« … και συγχαίρω τη Νεολαία Λαμπράκη που αντιπαρατάσσει στον
απειλητικό εξαμερικανισμό , τον
επανελληνισμό της Ελλάδας …»
Το κίνημα των Λαμπράκηδων, ζωντανό στις μέρες μας όσο ποτέ,
καθόρισε τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής του, αλλά δεν ανήκει στην Ιστορία. Τα αιτήματα του, παραμένουν
επίκαιρα και ικανά να εμπνεύσουν τη νέα γενιά σε μια εποχή που και τοπικοί πόλεμοι γίνονται στην περιοχή
μας( πρόσφατα τα όσα συνέβησαν στην
Παλαιστίνη) και η ειρήνη κινδυνεύει και η ανεξαρτησία παραμένει ζητούμενο και η
Κύπρος συνεχίζει να είναι καταπατημένη και η Δημοκρατία δεν πλάτυνε και δε βάθυνε και η ανισότητα του
πλούτου έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις.
Ο Λαμπράκης ζει και μαζί με τους άλλους αγωνιστές μας
δείχνουν το δρόμο.
Και όπως λέει ο
ποιητής Λευτέρης Πούλιος
«Δρόμε, σάβανο του Γρηγόρη, του Σωτήρη, του Τάσου. Δρόμοι –παιάνες. Δρόμοι γιορτής»
Αγαπημένε μας
Παγκόσμιε Πανέλληνα Μίκη , χωρίς εσένα δεν θα είχε αναπτυχθεί το τεράστιο κίνημα των Λαμπράκηδων.
Σε
ευχαριστούμε που δίδαξες και μας διδάσκεις να αγαπάμε την
πατρίδα μας , αλλά και όλους τους λαούς του
κόσμου .Που μας δίδαξες να αγωνιζόμαστε για τον ΑΝΘΡΩΠΟ, για την ειρήνη ,τη
δημοκρατία και το δίκιο , για να ‘ναι
λεύτερη η πατρίδα μας και πανανθρώπινη η λευτεριά.
Όπως είπε ο Ελύτης
«είμαστε πάρα πολύ τυχεροί που ζούμε την εποχή που ζεις και συ
Μίκη και παίρνουμε μπόι απ’ τη μεγαλοσύνη σου».
Μίκη
σου χρωστάμε πάρα πολλά όπως και όλοι οι λαοί του κόσμου που
παλεύουν για ένα αύριο πιο φωτεινό από την Κύπρο μέχρι την Κούβα και απ’
την Χιλή μέχρι την Παλαιστίνη .
Να
είσαι χιλιόχρονος, Μίκη μας, για να γιορτάσουμε τα
100χρονα σου με εκδηλώσεις αντάξιες της μεγαλοσύνης σου
και της προσφοράς σου στην πατρίδα μας και
στο λαό μας, σε όλους τους λαούς του κόσμου.
Μίκη σ’ ευγνωμονούμε που μας έδειξες
το δρόμο για ν΄ανεβούμε λίγο ψηλότερα.
Μίκη, θα συνεχίσουμε τον αγώνα σου γιατί για να
γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολύ.
Για αυτό Μίκη όταν ο Πρόεδρος του Συλλόγου μας ο Παρασκευάς μου έκανε την τιμή εκ μέρους σου και μου πρότεινε να είμαι στα ιδρυτικά μέλη
του «Μουσείου Μίκης Θεοδωράκης- Ζάτουνα»
του είπα αμέσως ΝΑΙ γιατί όπως
είπα «Είμαι πρώτα απ όλα Θεοδωρακικός.
»
24 Μαΐου 2021
