Χουντής σε Κομισιόν για την Διαχείριση Απορριμμάτων
Περιφέρειας Πελοποννήσου
- “Ο
προγραμματισμός της Περιφέρειας Πελοποννήσου για τη διαχείριση
απορριμμάτων, συνάδει με την ευρωπαϊκή νομοθεσία;”
Η Σύμβαση για την “Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων της
Περιφέρειας Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ”, που περιλαμβάνει 3 μονάδες
επεξεργασίας και 3 χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων, όχι μόνο πολλαπλασιάζει
το κόστος του έργου και την οικονομική επιβάρυνση των πολιτών, αλλά
πολλαπλασιάζει και την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Αυτό τονίζει με ερώτησή του προς την Κομισιόν, ο ευρωβουλευτής
της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ), Νίκος Χουντής, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι η
ύπαρξη εγγυημένης ποσότητας 150.000tn σύμμεικτων, που προσφέρεται ως
εγγύηση στον ανάδοχο, αποκλίνει από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία υποχρεώνει
σε σταδιακή μείωση των αποβλήτων, αλλά αποτελεί και αντικίνητρο για τη διαλογή
στην πηγή και την ανακύκλωση.
Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής, στην ερώτηση που κατέθεσε
σε συνεργασία με το Συντονιστικό Όργανο των Πολιτιστικών Συλλόγων
Αρκαδίας και Μεσσηνίας, αφού επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι,
“Στη σύμβαση
προβλέπεται ότι το έργο θα έχει ετήσια δυναμικότητα επεξεργασίας 200.000tn
συμμείκτων αστικών αποβλήτων και ετήσια εγγυημένη ποσότητα προς επεξεργασία,
150.000 tn”, υπενθυμίζει οι νέοι Κανονισμοί που θεσπίσθηκαν το 2018 στην ΕΕ,
“προβλέπουν ενδιάμεσους στόχους ανακύκλωσης/επαναχρησιμοποίησης 55% ως το 2025,
60% ως το 2030 και 65% ως το 2035”.
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής, καλεί την Κομισιόν να αποφανθεί αν
προτίθεται να χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο έργο, “κατακερματισμένο σε 3 υποέργα”,
γεγονός που “εξ ορισμού, πολλαπλασιάζει το κόστος και την περιβαλλοντική
όχληση” της περιοχής, ζητώντας παράλληλα να “μελετηθεί η περίπτωση συγχώνευσής
τους”.
Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο Νίκος Χουντής καλεί την
Κομισιόν να λάβει θέση, εάν “η ύπαρξη εγγυημένης ετήσιας ποσότητας
150.000tn, συνάδει με την νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία για μείωση των προς ταφή
αποβλήτων”, τονίζοντας ότι, αποτελεί αντικίνητρο για τη
διαλογή στην πηγή και την ανακύκλωση”.
Η πλήρης ερώτηση του Νίκου Χουντή, έχει ως εξής:
ΘΕΜΑ: Διαχείριση απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου
Τον Ιούνιο 2018, η Περιφέρεια Πελοποννήσου υπέγραψε σύμβαση
με ανάδοχο, για το έργο “Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων της Περιφέρειας
Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ[1]”, που περιλαμβάνει 3 μονάδες επεξεργασίας
και 3 χώρους υγειονομικής ταφής.
Στη σύμβαση προβλέπεται ότι το έργο θα έχει ετήσια
δυναμικότητα 200.000tn συμμείκτων αστικών αποβλήτων και ετήσια εγγυημένη
ποσότητα προς επεξεργασία, 150.000 tn.
Με δεδομένα τα ανωτέρω και:
-τους Κανονισμούς που θεσπίσθηκαν το 2018, σε επίπεδο ΕΕ, οι
οποίοι προβλέπουν ενδιάμεσους στόχους ανακύκλωσης/επαναχρησιμοποίησης 55% ως το
2025, 60% ως το 2030 και 65% ως το 2035
-ότι με πραγματικές ετήσιες ζυγίσεις, η παραγωγή
απορριμμάτων εκτιμάται 200-210.000 tn.
-το γεγονός ότι με την ανωτέρω σύμβαση θα υπάρξει τεράστια
αύξηση στα τέλη καθαριότητας, 300% ή 400% επιπλέον των συνήθως καταβαλλόμενων,
λόγω ασφαλώς και του “κατακερματισμού” του έργου σε 3 υποέργα
Ερωτάται:
Προτίθεται να χρηματοδοτήσει τρία υποέργα, όταν τουλάχιστον
για τα 2 εξ αυτών, η μεταξύ τους απόσταση είναι 25km, γεγονός που, εξ ορισμού,
πολλαπλασιάζει το κόστος και την περιβαλλοντική όχληση; Έχει μελετηθεί η
περίπτωση συγχώνευσής τους;
Μπορεί να βεβαιώσει ότι η ύπαρξη εγγυημένης ετήσιας
ποσότητας 150.000tn, συνάδει με την νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία για μείωση των προς
ταφή αποβλήτων και ότι επιπλέον, δεν αποτελεί αντικίνητρο για τη διαλογή στην
πηγή και την ανακύκλωση;
