«Οι θέσεις και οι προτάσεις δράσης της παράταξης μας ενάντια στη βίαιη απολιγνιτοποίηση»

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ:

ΜΕ ΘΕΜΑ:

«Οι θέσεις και οι προτάσεις δράσης της παράταξης μας ενάντια στη βίαιη απολιγνιτοποίηση»

 Φίλες και φίλοι

Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» αποφάσισε να οργανώσει στην ημερίδα αυτή με σκοπό να συμβάλουμε: 1) Στην αντίσταση για να ανατραπεί η εγκληματική κυβερνητική απόφαση για τον αιφνίδιο θάνατο των λιγνιτικών μονάδων και της ΔΕΗ. 2) Στη συζήτηση για τους όρους και τις προϋποθέσεις για ένα σοβαρό σχέδιο παραγωγικού μετασχηματισμού για την μεταλιγνιτική εποχή η οποία δεν μπορεί και δεν πρέπει να έρθει πριν το 2035 για τη Μεγαλόπολη και πριν το 2050 για όλη τη χώρα.

Εισαγωγικά θέλω:

1. Να καταγγείλω ότι ήδη οι μονάδες 3 και 4 έχουν κλείσει εδώ και 3 μήνες. Και χθες για πρώτη φορά ο λιγνίτης ήταν μηδέν σε όλη τη χώρα.

2. Να καταγγείλω ως ακραία αντιδημοκρατική τη πρακτική του Περιφερειάρχη ο οποίος δεν ενημέρωσε καν τις παρατάξεις του Περιφερειακού Συμβουλίου να παραβρεθούμε στη χθεσινή σύσκεψη με θέμα τη κατάθεση προτάσεων για το master plan για τη Μεγαλόπολη

3. Να τονίσω ότι εμείς της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου» είμαστε της άποψης α) Ότι η ηλεκτρική ενέργεια είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα το οποίο πρέπει να είναι στα χέρια μιας πραγματικά Δημόσιας Επιχείρησης. και β) Είμαστε υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος πραγματικά και όχι υποκριτικά. Για αυτό είμαστε υπέρ της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κατά 100% από ΑΠΕ, αλλά μέχρι η επιστήμη και η τεχνολογία να πετύχουν την αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας, αυτό δυστυχώς τεχνικά είναι αδύνατο.

Για αυτό θεωρούμε ότι είναι προτεραιότητα η κατασκευή από τη ΔΕΗ υδροηλεκτρικών, υβριδικών και της ανάπτυξης της Γεωθερμίας διότι μόνο αυτές είναι μονάδες βάσης που μπορούν να αντικαταστήσουν θερμικές μονάδες. Εμείς είμαστε εναντίον όλων των ορυκτών καυσίμων και όχι επιλεκτικά μόνο εναντίον του εγχώριου λιγνίτη και υπέρ του εισαγόμενου ΦΑ όπως είναι η κυβέρνηση.

Εμείς είμαστε με τον Γιέσπερ Μπέργκ του εμβληματικού Νορβηγικού σήριαλ Οκιουπάιντ (OCCUPIED).

Εμείς είμαστε εναντίον των εξορύξεων και της παραχώρησης του Κυπαρισσιακού του Ιονίου και όλης της χώρας στις πετρελαϊκές εταιρείες.. Εμείς είμαστε υπέρ της εξοικονόμησης ενέργειας και της ανάπτυξης των μέσων σταθερής τροχιάς.

Φίλες και φίλοι

 Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου», αμέσως μετά την αιφνιδιαστική εξαγγελία από τον πρωθυπουργό ότι όλες οι λιγνιτικές μονάδες της χώρας θα κλείσουν πρόωρα μέχρι το 2028 και η επιτάχυνση στη συνέχεια από τον αρμόδιο υπουργό ενέργειας κ. Χατζηδάκη ότι θα κλείσουν το 2023, τόνισε ότι:

Η απόφαση αυτή εφόσον πραγματοποιηθεί και δεν ανατραπεί θα προκαλέσει πολύ σοβαρές αρνητικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες στο λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης αλλά και σε όλη την Πελοπόννησο όπως φυσικά και στη Δυτική Μακεδονία (μείωση ΑΕΠ, αύξηση ανεργίας). Τονίσαμε και τονίζουμε ότι:

1.     Η Μεγαλόπολη θα γίνει βιομηχανικό νεκροταφείο.

2.     Θα αυξηθεί η ανεργία.

3.     Θα μειωθεί το ΑΕΠ της Πελοποννήσου και το διαθέσιμο εισόδημα..

4.     Θα ερημώσει η Μεγαλόπολη από νέο κόσμο και θα μείνουν μόνο συνταξιούχοι.

5.     Το κλείσιμο της μονάδας 3 τον Ιούνιο του 2020 δημιουργεί κινδύνους για τη θέρμανση της Μεγαλόπολης δυστυχώς δικαιωθήκαμε ήδη.

6.     Δεν υπάρχει, ούτε προλαβαίνει να υπάρξει υλοποίηση σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης για τη μεταλιγνιτική εποχή.

7.     Το λουκέτο στις λιγνιτικές μονάδες δεν θα πλήξει όμως μόνο τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ και τις οικογένειές τους. Θα έχει πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις στους περισσότερους επαγγελματικούς κλάδους των νομών Αρκαδίας και Μεσσηνίας.

Όλα αυτά τα λέμε διότι σε μελέτες που έχουν εκπονηθεί έχει προκύψει ότι:

·        Για κάθε 1 θέση μόνιμου προσωπικού στα ορυχεία και στους σταθμούς παραγωγής δημιουργούνται και συντηρούνται 3,28 θέσεις στην τοπική αγορά εργασίας.

·        Για κάθε 1 ευρώ που δαπανά η ΔΕΗ σε μισθούς και εργολαβίες προκύπτουν, επαγωγικά, περισσότερα από 3 ευρώ στον κύκλο της τοπικής οικονομίας.

·        Επί συνόλου 1.200 μόνιμων και έκτακτων υπαλλήλων της ΔΕΗ στην περιοχή μας, συντηρούνται συνολικά 4.500 θέσεις εργασίας.

·        Τα 90 εκατ. ευρώ που αποτελούν το καθαρό ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων στη ΔΕΗ αλλά και των κάθε είδους εργολαβιών και υπηρεσιών προς τα ορυχεία και τους σταθμούς παραγωγής, δημιουργούν πλούτο 300 εκατ. ευρώ για το σύνολο της τοπικής οικονομίας.

·        Θα επέλθει Περιβαλλοντική Καταστροφή αν η ΔΕΗ αποχωρήσει άμεσα από την περιοχή. Γιατί; Θα σταματήσουν οι επακόλουθες αποκαταστάσεις εδαφών –που ΔΕΝ έχει κάνει ως τώρα ως όφειλε σύμφωνα με τη νομοθεσία και τις υποχρεώσεις της–, με αποτέλεσμα την καταδίκη της περιοχής στον επιεική χαρακτηρισμό «κρανίου τόπος».

·        Σύμφωνα με αντίστοιχες περιπτώσεις άλλων περιοχών της Ευρώπης, το κόστος αποκατάστασης ΜΟΝΟ της εξορυκτικής δραστηριότητας της περιοχής του Λιγνιτικού Κέντρου Μεγαλόπολης ανέρχεται σε τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ.

Για αυτούς τους λόγους αμέσως προχωρήσαμε σε συγκεκριμένες ενέργειες ώστε να συμβάλουμε στην οργάνωση της αντίστασης με σκοπό την ανατροπή της κυβερνητικής απόφασης.

Είχαμε το πρωταγωνιστικό ρόλο να υπάρξει απόφαση από το ΠΕΣΥ Πελοποννήσου, ενάντια στη βίαιη απολιγνιτοποίηση, παρά την διαφωνία της παράταξης του Περιφερειάρχη.

Με την απόφαση του το ΠΕΣΥ Πελοποννήσου απαιτεί:

1.     «Να μην κλείσει το 2020 η μονάδα 3. Ειδικά για την 3 είναι διπλό έγκλημα το κλείσιμό της το 2020 διότι δεν έχουν ακόμη αποσβεστεί το κόστος των έργων της περιβαλλοντικής αναβάθμισης (κατασκευή μονάδας αποθείωσης, τοποθέτηση φίλτρων, σύστημα κατεργασίας υγρών βιομηχανικών αποβλήτων, κλπ) και είναι συνδεδεμένη με την τηλεθέρμανση της Μεγαλόπολης.

2.     Με ορθολογική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του λεκανοπεδίου να λειτουργήσουν και οι δύο μονάδες, η μεν 3 μέχρι το 2025 και η δε 4 μέχρι την εξάντληση των αποθεμάτων του λεκανοπεδίου το 2035.

3.     Να αποκατασταθούν τα εδάφη και να αποδοθούν στην τοπική κοινωνία.

4.     Ο χρόνος μέχρι το 2035, που εκτιμάται ότι επαρκούν τα αποθέματα, πρέπει να αξιοποιηθεί για ένα συγκροτημένο και σοβαρό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης στη μεταλιγνιτική εποχή.

5.     Να μην ισχύσει το κλείσιμο όλων των λιγνιτικών μονάδων το 2028, αλλά να λειτουργήσουν μέχρι το 2038 όπως στη Γερμανία εκτός από τις μονάδες της Μελίτης και την Πτολεμαΐδα 5, οι οποίες πρέπει να μείνουν στο σύστημα μέχρι τη λήξη του χρόνου ζωής τους το 2050.

6.     Να προχωρήσει η αξιοποίηση της γεωθερμίας, και η κατασκευή υβριδικών και υδροηλεκτρικών από τη ΔΕΗ, διότι αυτές είναι μονάδες βάσης οι οποίες μπορούν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα.

7.     Να αναπτύξει η ΔΕΗ και αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα.

8.     Να μην προχωρήσει η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ και να παραμείνει ο ΔΕΔΔΗΕ 100% υπό δημόσιο έλεγχο.

9.     Αγωνιζόμαστε για μια ανασυγκροτημένη ΔΕΗ ενιαία και 100% δημόσια.

Για την επιτυχία αυτών των στόχων το ΠΕΣΥ αποφάσισε ότι πρέπει να συγκροτηθεί συντονιστική επιτροπή αγώνα από όλες τις παρατάξεις του ΠΕΣΥ που θέλουν να συμμετέχουν, η οποία μαζί με το Δήμο Μεγαλόπολης, την Περιφερειακή Ένωση Δήμων, τα Σωματεία των Εργαζομένων, τους φορείς της Μεγαλόπολης, το Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας και τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, και να προχωρήσει:

Α). Σε συντονισμό με την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και τους φορείς της Δυτικής Μακεδονίας και τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, για αγωνιστικές κινητοποιήσεις (συγκεντρώσεις στη Μεγαλόπολη) και κοινές δράσεις και κινητοποιήσεις για την επίτευξη των κοινών στόχων.

Β) Σε συνάντηση με τον πρωθυπουργό ζητώντας την ικανοποίηση των ανωτέρω αιτημάτων μας.»

Δυστυχώς όμως δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε τις αποφάσεις λόγω και της υπονόμευσης τους από τον Περιφερειάρχη και την παράταξη του, κυρίως όμως λόγω του κλίματος απογοήτευσης που κυριαρχεί σε εργαζόμενους και τοπική κοινωνία. Εμείς επιμένουμε και τονίζουμε ότι: οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ, οι πολίτες η Αυτοδιοίκηση και οι φορείς πρέπει να κατανοήσουν ότι ένας δρόμος υπάρχει. Ο δρόμος του μαζικού, ενωτικού, ανυποχώρητου και δυναμικού αγώνα.

Φίλες και φίλοι

Είναι πλέον σαφές και πρέπει να γίνει κατανοητό απ όλους ανεξαρτήτως πολιτικοϊδεολογικής τοποθέτησης ότι:

Η αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης για πρόωρο κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων δεν έγινε για την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτό είναι σαφές διότι δεν αντικαθίσταται ο λιγνίτης από καθαρή ενέργεια από ΑΠΕ αλλά από άλλο ορυκτό καύσιμο το εισαγόμενο Φ.Α.

Η απόφαση της κυβέρνησης έγινε: 1) Για την εξυπηρέτηση ξένων (κυρίως Γερμανικών και Αμερικάνικων) αλλά και ντόπιων μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και για την διάλυση της ΔΕΗ και την ακόμη μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της παραγωγής ενέργειας. Στις 26 Μαΐου 2020 ο πρωθυπουργός, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Bild, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός αναφέροντας: «Μέρος των χρημάτων θα διατεθεί για τη στήριξη της πράσινης μετάβασης σε μια ολόκληρη περιφέρεια της Ελλάδας, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρακα και θα πρέπει πλέον οι κάτοικοί της να βρουν κάτι άλλο να κάνουν. Και, βεβαίως, θα επωφεληθούν και γερμανικές εταιρείες. Η RWE σύναψε συμφωνία με τη ΔΕΗ για την εγκατάσταση ενός πολύ μεγάλου φωτοβολταϊκού πάρκου στη θέση όπου υπήρχε μια παλιά λιγνιτική μονάδα. Συνεπώς, είναι και προς το συμφέρον γερμανικών εταιρειών, επειδή θέλω να αλλάξω το αφήγημα».

 Όσον αφορά τα συμφέροντα των ΗΠΑ έχουν να κάνουν με την εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου.

 Επίσης έγινε για την εξυπηρέτηση μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων (των εφοπλιστών μεταφορέων LNG από τις ΗΠΑ, των εισαγωγέων Φ.Α., και των μεγαλο-ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών).

·        Επιπλέον το Φ.Α. δεν είναι αθώο περιβαλλοντικά Ούτε είναι η καλλίτερη επιλογή όταν χρησιμοποιείται το ΦΑ για ηλεκτροπαραγωγή διότι χάνεται το 40 – 45% του χρησιμοποιούμενου ΦΑ ενώ αντίθετα όταν χρησιμοποιείται για θέρμανση και οικιακή χρήση, τότε η απόδοσή του είναι 90%.

Επίσης, οι εισαγωγές ΗΕ από τις γειτονικές χώρες προέρχονται σε σημαντικό ποσοστό από ορυκτά καύσιμα, που εκλύουν προφανώς CO₂.

2) Το κλείσιμο της λιγνιτικής παραγωγής αποτελεί το πρόσχημα για ανεξέλεγκτες εγκαταστάσεις μονάδων ΑΠΕ, έως και τριπλάσιας Ισχύος από την συνολική κατανάλωση Η/Ε, της Χώρας μας καταργώντας κάθε χωροταξικό σχεδιασμό και περιβαλλοντολογική προστασία προκειμένου να εγκαταστήσουν παντού και σε ιδιωτικές εκτάσεις και βοσκοτόπια ακόμα και σε περιοχές Natura!

3) Το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων το 2023 και της Μεγαλόπολης από το 2020 δεν μας το επιβάλει κανένας, διότι ο ευρωπαϊκός στόχος για μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου είναι 43% για το 2030 σε σχέση με το 2005, ενώ η κυβέρνηση με την απόφαση αυτή ξεπερνά και τον υπερβολικό στόχο που είχε βάλει το ΕΣΕΚ του 2018 (της κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) που ήταν 63%!!! Επιπλέον είναι γνωστό ότι η Γερμανία θα κλείσει τις μονάδες άνθρακα το 2038 και συνολικά η Ε.Ε. το 2050!!! Ο βασικός λόγος είναι ότι μέχρι τότε (σε 20–30 χρόνια) υπάρχει εκτίμηση ότι θα έχει επιτευχθεί η αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας και συνεπώς θα μπορούμε να έχουμε ρεύμα παράγοντάς το κατά 100% από ΑΠΕ.

4) Το επόμενο επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι κλείνει τις μονάδες διότι είναι ζημιογόνες στη ΔΕΗ λόγω της αύξησης των τιμών του CO₂. Για αυτό όμως αποκλειστική ευθύνη έχει η συγκυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου η οποία το 2013 μόνη από τις χώρες που χρησιμοποιούν λιγνίτη ή γενικότερα άνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή δεν ζήτησε να πάρει δωρεάν δικαιώματα CO2 ενώ πήραν όλες οι άλλες χώρες της Ε,Ε. (Πολωνία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κροατία, Εσθονία κ.α.) Αν είχαμε δωρεάν δικαιώματα ρύπων τότε πχ το μέσο κόστος καύσιμου στη Μεγαλόπολη θα ήταν μόνο 20-25 € /Mwh ενώ του ΦΑ είναι 45 -50 € /Mwh.

5) Η απόφαση της κυβέρνησης αν υλοποιηθεί θα αυξήσει την ήδη ακριβή κιλοβατώρα (ΚWh) στην Ελλάδα.

Έχουμε αύξηση 177% στην οικιακή κατανάλωση από το 2006 έως το 2017.

·        Μόνο από τις προκλητικές επιδοτήσεις στους μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους είτε ηλεκτροπαραγωγής είτε άλλους από ΦΑ, η ΔΕΗ (δηλ εμείς) έχει ζημιωθεί 3 δις ευρώ συν 5,5 δις ΕΤΜΕΑΡ, σύνολο 8,5 δις.

·        Σήμερα το 47% ενός λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος είναι φόροι, τέλη και ΕΤΜΕΑΡ.

6) Η απόφαση για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων οδηγεί στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας και στη διάλυση της ΔΕΗ.

7) Η κυβέρνηση δεν είχε και δεν έχει κανένα σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης της Μεγαλόπολης και της Δυτικής Μακεδονίας όταν αιφνιδιαστικά ανακοίνωσε ότι θα κλείσει πρόωρα όλες τις λιγνιτικές μονάδες. Συνεπώς είναι βέβαιο ότι η Μεγαλόπολη θα μετατραπεί σε βιομηχανικό νεκροταφείο όπως και η Δ. Μακεδονία αφού δεν υπάρχει, ούτε προλαβαίνει να υπάρξει υλοποίηση σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης για τη μεταλιγνιτική εποχή.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την κυβερνητική απόφαση επιβεβαίωσαν τις θέσεις μας και αποκάλυψαν τα ψέματα της κυβέρνησης.

 Θυμίζω ότι η κυβέρνηση είχε πει ότι προχωρεί πιο γρήγορα απ όλα τα κράτη της Ε.Ε. στην απολιγνιτοποίηση για να πάρει αυξημένα χρήματα από το περίφημο ταμείο δίκαιης μετάβασης. Αντί αυξημένο κονδύλι παίρνει ψίχουλα. Από τα 7,5 δις που ήταν το αρχικό κονδύλι η Ελλάδα παίρνει μόνο 294 εκ. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια την αντίδραση προ ημερών ακόμη και των Νεοδημοκρατών και των Περιφερειαρχών Πελοποννήσου και Δυτικής Μακεδονίας. Ενώ η Πολωνία που θα κλείσει τις μονάδες της το 2050 παίρνει 2 δις. Αυτό που ουσιαστικά είδαμε ως κυβερνητικό σχέδιο είναι η μετατροπή της Πελοποννήσου σε Ειδική Οικονομική Ζώνη( ΕΟΖ) που σημαίνει (επιχειρηματίες ασύδοτοι και εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα).

Ο ίδιος ο Γενικός Διευθυντής Αστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Έρικ φον Μπρέσκα τόνισε: «Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς πως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα μπορέσουν να αντισταθμίσουν τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν από την απολιγνιτοποίηση

Ο δε πρώην υπουργός της Ν.Δ. Στέφανος Μάνος κατηγόρησε ανοιχτά την κυβέρνηση ότι εξυπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα με αυτή της την απόφαση.

Επιπλέον η παρουσία του κυβερνητικού κλιμακίου και των κενού περιεχομένου προτάσεων της κυβέρνησης που συνοδεύτηκε με αυταρχισμό ιδιαίτερα στη Δ. Μακεδονία αλλά και ο υφυπουργός κ. Γ. Θωμάς στη Μεγαλόπολη ήταν αποκαλυπτικός. Παραδέχτηκε ότι δεν υπάρχει master plan αυτό ΘΑ γίνει τον Ιούνιο» είπε !!! Ο Ιούνιος βέβαια ήρθε. Τώρα μιλάνε για το τέλος του καλοκαιριού.

Δεν δεσμεύτηκε ούτε για τις αποκαταστάσεις των ορυχείων και την απόδοση τους στην τοπική κοινωνία, ούτε για το τι θα γίνει με τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν και κυρίως γιατί δεν παρουσίασε κανένα σχέδιο και χρηματοδότηση για την μεταλιγνιτική εποχή.

Κλείνοντας την εισαγωγική μας τοποθέτηση θέλουμε να τονίσουμε για μια ακόμη φορά ότι:

1.     Όπως στο πρόσφατο παρελθόν οι αγώνες απέτρεψαν και την υλοποίηση του νόμου για τη μικρή ΔΕΗ και την υλοποίηση του νόμου για τη πώληση των λιγνιτικών μονάδων έτσι και σήμερα αν πιστέψουμε όλοι στις δυνάμεις μας με ενότητα και αγώνα μπορούμε να ανατρέψουμε την κυβερνητική απόφαση για το πρόωρο κλείσιμο των μονάδων και τη διάλυση και πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

2.     Γι’ αυτό προτείνουμε: αγώνα τοπικών κοινωνικών φορέων, εργαζομένων, κατοίκων.

3.     Γενικότερα το σταδιακό κλείσιμο των μονάδων δεν πρέπει και δεν δεχόμαστε να αφήσει πίσω ανεπανόρθωτες πληγές από ανοιχτά ορυχεία. Με πρόγραμμα συμφωνημένο με τους τοπικούς φορείς και τη ΔΕΗ θα πρέπει να είναι κλειστά με τελευταία επίστρωση φυτικής γης και να επαναποδοθεί για αναδάσωση και χωράφια για νέους αγρότες, ακτήμονες μέσω συνεταιρισμών κλπ. Θα αγωνιστούμε με όλες τις μορφές οι εκτάσεις (50.000 στρέμματα) των εξαντλημένων ορυχείων να φύγουν από την ιδιοκτησία της ΔΕΗ και των μετόχων και να επιστρέψουν στην κοινωνία που είναι ο «νόμιμος» και ουσιαστικός ιδιοκτήτης τους.

4.     Απαιτούμε ολοκληρωμένο σοβαρό σχέδιο παραγωγικού μετασχηματισμού και γενναία χρηματοδότηση από αύριο για τη μεταλιγνιτική εποχή η οποία για τη περιοχή μας πρέπει να είναι για μετά το 2035.

Πρέπει να σχεδιαστεί η αντικατάσταση της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας που θα καταργηθούν λόγω αυτής της μετάβασης. Δεν μπορούμε να περιμένουμε να καλυφθεί αυτή η ανάγκη από τη λειτουργία της αγοράς. Ο σχεδιασμός αυτός πρέπει να καταλήγει στην επιλογή δραστηριοτήτων που μπορούν να αναπτυχθούν στην περιοχή, να περιλαμβάνει χρονοδιαγράμματα, και να περιλαμβάνει επίσης την εξασφάλιση της ύπαρξης των κατάλληλων υποδομών, αλλά και τη μετεκπαίδευση των εργαζομένων, μαζί με τις κατάλληλες χρηματοδοτήσεις που θα επιτρέψουν την ομαλή μετάβαση από την πλευρά των συνθηκών ζωής και της βιωσιμότητας των οικονομικών δραστηριοτήτων.

Όσον αφορά την αύξηση των χρημάτων του Ταμείου Δίκαιας Μετάβασης στα 40 δισ. ευρώ από 7,5 δισ. ευρώ που είχαν προϋπολογισθεί προ κορονοϊού η αλήθεια είναι ότι η πρόσθετη χρηματοδότηση είναι 2,5 δισ. στα 7,5 και 30 δισ. ευρώ από το Next Generation EU δηλαδή είναι δάνεια. Άρα άνθρακες ο θησαυρός. Επίσης η ιδία η Ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Σπυράκη μέλος της Επιτροπής Ενεργείας παραδέχτηκε στις 30 Μαΐου ότι δίνει μια χαμένη μάχη διότι ότι πρόσβαση στα λεφτά του Τ.Δ.Μ. θα έχουν και περιοχές που δεν εξαρτώνται από στερεά ορυκτά καύσιμα. Με πιο απλά λόγια ότι διεκδικητές του 1,726 δις ΕΥΡΩ που περίπου θα δικαιούται η Ελλάδα από το Ταμείο, δεν θα είναι μόνο η Δυτική Μακεδονία και η Μεγαλόπολη, αλλά και τα μη διασυνδεδεμένα με το ηπειρωτικό ηλεκτρικό σύστημα νησιά, που καίνε πετρέλαιο, μαζούτ, μεταξύ των οποίων η Κρήτη και η Ρόδος. Να σημειωθεί ότι 1 δις ΕΥΡΩ περίπου στοιχίζει η καλωδιακή διασύνδεση μόνο της Κρήτης με το ηπειρωτικό ηλεκτρικό σύστημα και υπερδιπλάσια από Κρήτη με Κάρπαθο-Ρόδο! Συνεπώς για τη Μεγαλόπολη και τη Δυτική Μακεδονία το αρχικό κονδύλι των 294 εκ. ευρώ θα αυξηθεί κατά 100εκ μόνο. Επαναλαμβάνω ότι η αποκατάσταση των εδαφών για τη Μεγαλόπολη αν γίνει απαιτεί 200 εκ.

5.     Ζητάμε όλα τα κονδύλια που προβλέπονται ή θα διατεθούν μελλοντικά για την λεγόμενη «μεταλιγνιτική εποχή» να τα διαχειριστεί δημόσιος φορέας στον οποίο θα συμμετέχουν και οι εργαζόμενοι και η τοπική κοινωνία.

Τέλος, είναι σημαντικό να αναλάβουν επίσης πρωτοβουλία οι τοπικές αρχές και οργανώσεις, κατά κύριο λόγο ο δήμος και τα συνδικάτα, και σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο να προχωρήσουν προς τη διερεύνηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν για τη μετάβαση, και των προϋποθέσεων που απαιτούνται ευρύτερα για την αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων. Είναι απαραίτητο να δραστηριοποιηθεί η τοπική κοινωνία, για να ελέγξει την αποτελεσματικότητα αυτών των σχεδίων, αλλά και τις συνθήκες υλοποίησής τους. Πρέπει με άλλα λόγια να αμφισβητηθούν οι πρακτικές του παρελθόντος, σύμφωνα με τις οποίες συνυπήρχαν μεμονωμένες υποσχέσεις δράσεων και χρηματοδοτήσεων, μια γενικόλογη αφήγηση, και ανεπαρκείς πραγματοποιήσεις των υποσχέσεων. Και για να συμβεί αυτό η δραστηριοποίηση των τοπικών κοινωνιών είναι απαραίτητη. Όπως και η δημοκρατική λειτουργία όλων των θεσμικών οργάνων (δημοτικών συμβουλίων, περιφερειακού συμβουλίου κ.λπ.).