ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΚΟΥΛΑΜΠΑ

ΟΜΙΛΙΑ  ΤΟΥ  ΘΑΝΑΣΗ  ΠΕΤΡΑΚΟΥ  ΒΟΥΛΕΥΤΗ  ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ  ΤΟΥ  ΣΥΡΙΖΑ  ΣΤΗΝ  ΕΚΔΗΛΩΣΗ  ΣΤΗΝ  ΚΟΡΩΝΗ  ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΤΑΣΟ  ΚΟΥΛΑΜΠΑ 

22/ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ /2014

Φίλες και φίλοι

Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα, για να τιμήσουμε τα 50 χρόνια από το θάνατο του πρώτου βουλευτή της αριστεράς στη Μεσσηνία, του αείμνηστου Τάσου Κουλαμπά. Συγκεντρωθήκαμε για να τιμήσουμε τη μνήμη του μεγάλου αυτού αγωνιστή, της μεγάλης αυτής μορφής του συνδικαλιστικού και αγροτικού κινήματος της χώρας μας.

Ο Τάσος Κουλαμπάς, που γεννήθηκε από αγροτική οικογένεια στο Χαροκοπιό Πυλίας το 1897, εκτός των άλλων, συνέδεσε το όνομά του με μία από τις σημαντικότερες εξεγέρσεις του αγροτικού κινήματος στην Ελλάδα, αυτό της εξέγερσης του σταφιδικού κινήματος στην Πυλία, το 1935. Το βιογραφικό του μόνο θαυμασμό μπορεί να προκαλέσει:

Έλαβε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στάλθηκε στην Ουκρανία και στη συνέχεια στη Μικρά Ασία. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Αγροτικού Κόμματος στη Μεσσηνία. Το 1925 εντάχτηκε στο ΚΚΕ. Το 1934 ήταν υποψήφιος Βουλευτής Μεσσηνίας με το Παλλαϊκό Κόμμα. Την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Το Μάρτιο του 1944 δραπέτευσε από το Χαϊδάρι, ανέβηκε στο βουνό και έγινε Γραμματέας του ΕΑΜ Πελοποννήσου. Μετά την κατοχή εξορίστηκε στον Αη-Στράτη και στη Μακρόνησο. Το 1958 εκλέχτηκε Βουλευτής Μεσσηνίας με την ΕΔΑ. Πέθανε στις 24 Μάη 1964 από εγκεφαλικό επεισόδιο ενώ επέστρεφε από την πορεία για τη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη στην Κερασίτσα  της Αρκαδίας.

Η δράση του Τάσου Κουλαμπά, ως στέλεχος του Αγροτικού Κόμματος και του ΚΚΕ, υπήρξε ιδιαίτερα έντονη την περίοδο του Μεσοπολέμου, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του 1930. Συμμετείχε μάλιστα σε όλες τις μεγάλες κινητοποιήσεις της περιόδου, με προεξάρχουσες αυτές των λιμενεργατών του «σιλό» στην Καλαμάτα στις 9/5/1934 και βέβαια στην μεγάλη εξέγερση των σταφιδοπαραγωγών το 1935.

Στην εξέγερση αυτή ο Τάσος Κουλαμπάς είχε ηγετικό ρόλο. Στην προσυγκέντρωση των αγροτών στον Πήδασο, την Κυριακή 25 Αυγούστου 1935, έβγαλε τον μνημειώδη λόγο του: Κορατσιασμένα, ξεροσκασμένα πρόσωπα και ροζιασμένα χέρια, παραγωγοί της σταφίδας, πρώτου εθνικού προϊόντος, που τον καρπό μας τον παίρνουν οι σταφιδέμποροι και σε εμάς αφήνουν τα κόρτσαλα και τις σαρωματίνες, ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε το δίκιο μας, να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας, να μη μας λένε ψέματα… Εμπρός να κατεβούμε στην Πύλο να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει…».

Κι έτσι άρχισε η πορεία.

 Στην Πύλο όμως την Δευτέρα, 26η Αυγούστου, η τοπική αστυνομία χτύπησε το συλλαλητήριο. Άφησαν και δυο νεκρούς: τον Κώστα Τσαρπάλα από του Κυνηγού και ένα νεαρό παιδί, τον Πατσούρο από την Πύλο.

Το «σταφιδικό» του 1935 φίλες και φίλοι, πρέπει να αποτελεί ορόσημο στους αγώνες του λαού μας και έναν φάρο για τις νέες γενιές, που θα πρέπει να μάθουν να υπερασπίζονται τα, με ιδρώτα και αίμα, κεκτημένα. Είναι  μετά  το  ΚΙΛΕΛΕΡ  η μεγαλύτερη  αγροτική  εξέγερση .

Ερχόμενοι στο σήμερα λοιπόν, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε τη δραματική κατάσταση που βιώνουν, όχι μόνον οι σταφιδοπαραγωγοί, αλλά ολόκληρος ο αγροτικός κόσμος της χώρας μας,.

Η διαρκής συρρίκνωση του τομέα αγροτικής παραγωγής της χώρας μας σε επίπεδα κάτω του 4% του ΑΕΠ, είχε ως αποτέλεσμα την μείωση των απασχολούμενων στον πρωτογενή τομέα, από το 29% του ενεργού πληθυσμού στην προ της ένταξης στην ΕΟΚ περίοδο, σε ποσοστά κάτω του 10% σήμερα. Μόνο την τελευταία 4ετία, το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 20%. Το έλλειμμα αγροτικών συναλλαγών, μόνο την τελευταία διετία, έφθασε στα 4 δις. Και το πιο τραγικό απ’ όλα: Την τελευταία 10ετία το ¼ των γεωργικών εκτάσεων εγκαταλείφθηκαν! 

Η φθίνουσα αυτή πορεία που αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στο περιεχόμενο της νέας ΚΑΠ. Είναι πλέον σαφές ότι, η πολιτική της παθητικής προσαρμογής στην Κοινή Αγροτική Πολιτική των κυβερνήσεων του λεγόμενου δικομματισμού, οι οποίες απλώς παρίσταναν και παριστάνουν τον τροχονόμο των όποιων κοινοτικών επιδοτήσεων, ήταν που οδήγησαν τον αγροτικό τομέα στη βαθιά κρίση.

Ποιο είναι λοιπόν το νέο τοπίο που διαμορφώνεται;

Η συνέχεια της σκανδαλώδους εκχώρησης της ΑΤΕ στον τραπεζικό όμιλο της Πειραιώς, είναι αποκαλυπτική:

Ο τραπεζικός όμιλος της Πειραιώς, και ό,τι αυτός εκπροσωπεί στο ελληνικό κεφαλαιοκρατικό σύστημα, φιλοδοξεί μέσω συγκεκριμένων παρεμβάσεων, να αποκτήσει ρόλο καθοριστικό, να γίνει ο τραπεζικός κρίκος- διαμεσολαβητής, ανάμεσα στην παραγωγή και στα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος. Προσπαθεί με άλλα λόγια, να ελέγξει πλήρως το αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα όλης της χώρας.

Ένα από τα «καινούργια» εργαλεία στην υπόθεση ελέγχου του συνόλου της παραγωγικής διαδικασίας, είναι και η λεγόμενη «συμβολαιακή γεωργία.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι, το Eurogroup της 5ης Μαΐου, με σχετική μελέτη που υποβλήθηκε και εγκρίθηκε προκρίνει το σενάριο, να υπάρχουν σε δέκα χρόνια μόνον 4-5 μεγάλες εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μόνο μία εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει. Εξουδετερώνοντας έτσι κάθε παραγωγό,  που δεν θα γίνει κρίκος αυτής της αλυσίδας.

Προς την κατεύθυνση αυτή άλλωστε βρίσκεται και η σωρεία συμβολαίων που υπογράφει η Πειραιώς σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η επικράτηση αυτού του νέου συστήματος στον πρωτογενή τομέα, θα σημάνει τελικά την απόλυτη εξάρτηση του αγροτικού τομέα, από τα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος, με απόλυτο έλεγχο του είδους των προϊόντων, της ποσότητας, της ποιότητας, της τιμής, και βέβαια του προορισμού τους (εγχώρια ή ξένη αγορά;). Aκόμη και αν οι όροι στις σημερινές δύσκολες συνθήκες φαίνονται ελκυστικοί, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, όπως το είχαμε πράξει και με το ξεπούλημα της ΑΤΕ: Όσο το μοντέλο αυτό θα γενικεύεται, οι όροι που θα επιβάλλουν η Τράπεζα Πειραιώς και οι κυρίαρχες εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, θα επιδεινώνονται. Και σε μια επικρατούσα μονοπωλιακή κατάσταση, ο παραγωγός θα βρίσκεται εγκλωβισμένος, χωρίς να έχει καμιά άλλη επιλογή, καμιά διέξοδο. Άλλωστε, το ζητούμενο γι αυτούς δεν είναι η χάραξη αγροτικής πολιτικής αλλά το κέρδος. Αυτό πρέπει πάντοτε να το έχουμε στον νου μας.

Παράλληλα, βλέπουμε να εκχωρούνται σε ιδιωτικά συμφέροντα Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, με διαδικασίες fast track, αφού πρώτα απαξιώθηκαν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ΕΑΣ Μεσσηνίας που παραχωρήθηκε σε ιδιώτη για 20 χρόνια, έναντι μάλιστα πολύ χαμηλού τιμήματος και με αμφιλεγόμενες διαδικασίες που μπορεί να προσβληθούν δικαστικά.

Στο περιβάλλον αυτό, βέβαια, συνυπάρχουν και τα προβλήματα αποδιάρθρωσης του αγροτικού τομέα, που αποδεικνύονται από:

-      Την εκτίναξη του κόστους παραγωγής

-      Το εντεινόμενο άνοιγμα της ψαλίδας παραγωγού-καταναλωτή λόγω της ασυδοσίας των καρτέλ, της κυριαρχίας των πολυεθνικών αλυσίδων super-market και τις αθρόες ελληνοποιήσεις προϊόντων

-      Την υπερχρέωση των αγροτών και των συνεταιριστικών επιχειρήσεων

-      Την υψηλή εξάρτηση του αγροτικού εισοδήματος από τις κοινοτικές επιδοτήσεις

Η κυβέρνηση, με όχημα την εξισωτική αποζημίωση, εμπαίζει για άλλη μία φορά τους κτηνοτρόφους, υποσχόμενη «πολιτική λύση». Τα γνωστά δηλαδή πρόσκαιρα μπαλώματα με «εντολή Σαμαρά»! Η λογική του «ξεροκόματου» όμως, δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να καταστρέφει τον αγροτικό κόσμο της χώρας μας. Αποσιωπούν μάλιστα το γεγονός ότι από τον Οκτώβριο του 2014 θα πρέπει να ξεκινήσει η καταβολή των αχρεωστήτως καταβληθέντων, για την επιστροφή δηλαδή των κονδυλίων που δόθηκαν στους κτηνοτρόφους με βάση τους βοσκότοπους που διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν επιλέξιμοι. Επομένως, ότι οι κτηνοτρόφοι για να επιστρέψουν τα λεφτά που τους δόθηκαν θα πάρουν τελικά στο χέρι πολύ μικρότερα ποσά από αυτά που τους αναλογούν ή και καθόλου.

Η δε φοροεπιδρομή της κυβέρνησης μέσω και του ΕΝΦΙΑ, που βαπτίζει τα καλλιεργούμενα χωράφια χρυσοφόρα οικόπεδα, αναμένεται να επιδεινώσει τα προβλήματα αυτά.

Τεράστιας σημασίας επίσης, είναι οι συνέπειες  που  θα  προκύψουν από το εμπάργκο που έχει επιβάλλει η Ρωσική κυβέρνηση στα αγροτικά προϊόντα της ΕΕ..

Ο χειρισμός του προβλήματος αυτού από την ελληνική κυβέρνηση, αναδεικνύει δυστυχώς, το πόσο «μικρή» και «λίγη» είναι.

 Η κυβέρνηση δεν διανοείται ότι συμμετέχει στην Ε.Ε. με αξίωση στοιχειώδους ισοτιμίας και με δικαίωμα υπεράσπισης των εθνικών της συμφερόντων.

Τι έπρεπε να έχει πράξει η Κυβέρνηση από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση στην Ουκρανία;

Να διαφωνήσει με τα μέτρα της Ε.Ε. και να καταστήσει σαφές ότι οι παραγωγοί και όλοι οι εμπλεκόμενοι στο συγκεκριμένο κύκλο εργασιών θα αποζημιωθούν, ακόμη και από εθνικούς πόρους, αν οι διαθέσιμοι πόροι της Ε.Ε. δεν επαρκέσουν.

Και πρέπει βέβαια και η ΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες της, υλοποιώντας άμεσα την πρόθεσή της για αποζημίωση των αγροτών, χωρίς αναβολές και καθυστερήσεις.

Τεράστιο  θέμα  επίσης  είναι διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ για τη δημιουργία Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου (Διατλαντική Συμφωνία ΤΤΙΡ). 

Η πρόσφατη αντίστοιχη συμφωνία με την κυβέρνηση του Καναδά (CETA) δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, ιδιαίτερα για προϊόντα τεράστιας σημασίας για την ελληνική γεωργία, κτηνοτροφία αλλά και εν γένει της ελληνικής οικονομίας, όπως η φέτα, οι ελιές καλαμών και το ελαιόλαδο.

Μάλιστα, όσον αφορά στο ελαιόλαδο, το ΥΠΑΑΤ θεωρεί ότι η κατάργηση των δασμών μεταξύ ΕΕ και HΠA, μπορεί να συμβάλλει στην διεύρυνση των εξαγωγών ελαιολάδου προς τις ΗΠΑ, αγνοώντας τις χρονικά μεσομακροπρόθεσμες συνέπειες από την πλήρη δασμολογική απελευθέρωση, δεδομένου ότι μπορεί να μεταβληθούν τόσο η παραγωγή όσο και η εμπορική τακτική των ΗΠΑ στο μέλλον (π.χ μπορεί να εξάγουν τυποποιημένο χαμηλής ποιότητας το οποίο έχει εισαχθεί χύμα από τρίτες χώρες ή ακόμα και από την ίδια την ΕΕ), απορυθμίζοντας έτσι και την ευρωπαϊκή αγορά ελαιολάδου.

Το βέβαιο αυτό σενάριο, σε συνδυασμό με την απίστευτη ενέργεια του Υπουργού Περιβάλλοντος, να προωθήσει το θέμα των Γενετικά Τροποποιημένων (ΓΤΟ), είναι αποκαλυπτικό του δυσοίωνου μέλλοντος που επιφυλάσσεται για την ευρωπαϊκή γεωργία και τη διατροφική ασφάλεια.

Είναι ξεκάθαρο από τα παραπάνω ότι η συγκυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει σχέδιο για την αγροτική ανάπτυξη της χώρας αλλά εκείνο που την ενδιαφέρει είναι να ξεπουλήσει τα πάντα στα ιδιωτικά συμφέροντα. 

ΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΔΥΣΟΙΩΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ;

Για εμάς στον ΣΥΡΙΖΑ, η ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης και η κατάργηση των Μνημονίων αλλά και των μνημονιακών μέτρων, αποτελεί τη θεμελιώδη προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα

Για να ανοίξει ο δρόμος για την παραγωγική ανασυγκρότηση και να υλοποιηθούν οι αναγκαίες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις.

Στην κατεύθυνση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται για:

Έναν συνολικό εθνικό σχεδιασμό. Μια εθνική αγροτική στρατηγική.

Ι) Μέτρα άμεσης μείωσης του κόστους παραγωγής

·       Επαναφορά του ΦΠΑ στα γεωργικά εφόδια στα επίπεδα προ μνημονίων.

·       Καθιέρωση φθηνού αγροτικού πετρελαίου, Μειωμένο τιμολόγιο της ΔΕΗ για όλη την καλλιεργητική περίοδο. 

ΙΙ) Εξυγίανση συστήματος εμπορίας με στόχο την μείωση ψαλίδας τιμών παραγωγού καταναλωτή 

·       Εντατικοποίηση των κρατικών μηχανισμών ελέγχου της αγοράς και άμεση πάταξη των υπερτιμολογήσεων, των ενδοομιλικών συναλλαγών, των εναρμονισμένων τιμών και παράνομων ελληνοποιήσεων.

·       Υποχρεωτική αναγραφή τιμής παραγωγού και τόπου παραγωγής σε όλα τα σημεία πώλησης

·       Δημιουργία μητρώου εξαγωγέων

·       Ενεργοποίηση του μητρώου εμπόρων αγροτικών εφοδίων και προϊόντων

·       Στήριξη και προώθηση καινοτόμων τρόπων διάθεσης αγροτικών προϊόντων (π.χ ηλεκτρονικό εμπόριο)

ΙΙΙ) Παροχή ρευστότητας στον αγροτικό χώρο

·       Ρύθμιση αγροτικών χρεών (συμπεριλαμβανομένης της διαγραφής μέρους τους)

·       Αναστολή πλειστηριασμών περιουσιακών στοιχείων αγροτών,

·       Δημόσια αγροτική τράπεζα για την στήριξη ​της  πρωτογενούς παραγωγής

·       ΙV) Εφαρμογή δίκαιου, απλού και αποτελεσματικού συστήματος φορολόγησης του αγροτικού εισοδήματος. Καταργηση της  φορολογησης  των  χωραφιων

Η πρόταση μας για την φορολόγηση των αγροτών βρίσκεται στον αντίποδα της υφιστάμενης κυβερνητικής νομοθεσίας και στοχεύει στην ανακούφιση του αγροτικού κόσμου από τα δυσβάστακτα μνημονιακά βάρη:

·         Ίση μεταχείριση  με τους υπόλοιπους φορολογούμενους (ατομικό αφορολόγητο 12.000, περισσότερες κλίμακες και αλλαγή των συντελεστών φορολογίας ώστε να ελαφρύνονται τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα)

·        Κατάργηση τέλους επιτηδεύματος

·       Κατάργηση της προκαταβολής φόρου

·       Φοροαπαλλαγή για πενταετία σε νέους αγρότες

·       Φόρος μεγάλης και πολύ μεγάλης περιουσίας με προοδευτική κλίμακα με βάση τα στοιχεία του περιουσιολόγιου

V Στήριξη νεοεισερχόμενων στον αγροτικό χώρο

ΙΙ) Εξυγίανση και αναγέννηση των αγροτικών συνεταιρισμών με νομοθετική παρέμβαση

ΙΙΙ) Αύξηση προστιθέμενης αξίας αγροτικών προϊόντων

ΙV) Ενίσχυση ποιοτικής γεωργίας

 V) Επαναδραστηριοποίηση του δημοσίου ως αρωγού του αγροτικού τομέα 

 VI) Ανάπτυξη της γεωργικής έρευνας και τεχνολογίας

VII) Ειδικές κλαδικές και χωρικές πολιτικές

VIII) Χωροταξικός – περιβαλλοντικός σχεδιασμός και στήριξη της υπαίθρου

Πανευρωπαϊκός αγώνας για την ανατροπή των αντιαγροτικών πολιτικών της Ε.Ε. για μια ριζοσπαστική, φιλοαγροτική νέα ΚΑΠ προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών

Η ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής στον αγροτικό τομέα καθώς και η έλλειψη κλαδικών πολιτικών για πολλές δεκαετίες έχουν τα καταστροφικά αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα έλλειψης στρατηγικής είναι η Κορινθιακή σταφίδα, ενός μονοπωλιακού προϊόντος. Τα τελευταία 12 χρόνια η παραγωγή έχει μειωθεί στο μισό και αυτό διότι το κόστος παραγωγής είναι απαγορευτικό για την καλλιέργεια της σταφίδας και οι αγρότες εγκαταλείπουν την καλλιέργειά της. Το 2000 η παραγωγή ήταν  38.000 τόνοι ενώ το  2012 ήταν  20.000  τόνοι

  Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ άφησαν ένα προνομιακό προϊόν να υποβαθμιστεί.

Η Κορινθιακή Σταφίδα είναι ένα ιστορικό προϊόν που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του ελληνικού κράτους ,ο μαύρος χρυσός όπως τον αποκαλούσαν πριν από πολλά χρόνια, είναι συνδεδεμένη με τη νεότερη ιστορία της χώρας μας.

Έρευνες από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο σε συνεργασία με ελληνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα έχουν δείξει την τεράστια διατροφική αξία της σταφίδας και κατατάσσουν την σταφίδα στις λεγόμενες «υπερτροφές»..

Η καλλιέργεια της σταφίδας  απαιτεί τις περισσότερες εργατοώρες για την καλλιέργεια της από κάθε άλλο προϊόν και έχει μεγάλο κόστος καλλιέργειας. Με μία πρόχειρη εκτίμηση του κόστους της καλλιέργειας: Το ελάχιστο κόστος παραγωγής για μία καλλιέργεια 20 στρεμμάτων Κορινθιακής Σταφίδας είναι 471,43 €/στρέμμα. Θεωρώντας μία μέση τιμή πώλησης του προϊόντος για τον παραγωγό για τα 4 τελευταία έτη 1,20 €/kg (που είναι σημαντικά υψηλότερη των προηγούμενων ετών που δεν υπερέβαινε τα 0,70 €/kg) και παραγωγή 240 kg/στρέμμα (αντιστοιχεί σε μία μέση παραγωγή ενός μέτριου ηλικιακά αμπελιού 30 ετών) το εισόδημα από την πώληση ανέρχεται σε 288 €/στρέμμα. Λαμβάνοντας υπ' όψιν την στρεμματική ενίσχυση που ανέρχεται σε 339,1 €/στρέμμα, το καθαρό κέρδος ανέρχεται σε 155,67 €/στρέμμα. Το κέρδος αυτό είναι υπερβολικά μικρό με δεδομένη την πολύ μικρή ιδιοκτησία και την ένταση παραγωγής που απαιτείται.

Αν λάβουμε υπόψη

·       την εκτίναξη του κόστους παραγωγής (καύσιμα, εφόδια, ρεύμα, ασφαλιστικές εισφορές, ΕΝΦΙΑ, κλπ),

·       την μείωση της στρεμματικής ενίσχυσης από την νέα ΚΑΠ,

·       την μη υπαγωγή της σταφίδας στην συνδεδεμένη ενίσχυση, που θα έχει ως συνέπεια την εγκατάλειψη από τους παραγωγούς της καλλιέργειας της μαύρης κορινθιακής σταφίδας, ενός προϊόντος που θεωρείται παγκοσμίως μοναδικό, δεδομένου ότι στην Ελλάδα παράγεται άνω του 80% της παγκόσμιας παραγωγής, δυστυχώς μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η συνέχιση της καλλιέργειας της σταφίδας θα είναι δύσκολη.

Για αυτούς  τους λόγους, σε επίκαιρη ερώτηση  που πρόσφατα συζητήθηκε, αφού τόνισα το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει εκτιμήσει την πραγματική αξία του ελληνικού super-food, όπως έχει επικρατήσει να ονομάζονται οι λεγόμενες «υπερτροφές», ζήτησα  να μην μειωθούν οι επιδοτήσεις σε προϊόντα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως η κορινθιακή σταφίδα, να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση των σταφιδοπαραγωγών, καθώς η χρονιά  αυτή  είναι πολύ άσχημη  από  άποψη  παραγωγής  λόγω ιδιαίτερων κλιματολογικών συνθηκών  αλλά και λόγω των μνημονιακών δεσμεύσεων, η καλλιέργεια της σταφίδας έχει καταστεί ζημιογόνα. Ζητήσαμε επίσης να ληφθούν μέτρα ενημέρωσης του κοινού για τις ευεργετικές ιδιότητες της κορινθιακής σταφίδας και την προώθησή της στην εγχώρια και διεθνή αγορά, ως ελληνική υπερτροφή.

Επίσης έθεσα το αίτημα να γίνει παραχώρηση μίας αποθήκης της ΣΚΟΣ (πρώην ΑΣΟ), για τη δημιουργία επιτέλους, ενός Μουσείου Σταφίδας. Ενός Μουσείου το  οποίο  να ονομαστεί « ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΛΑΜΠΑΣ», το οποίο να αναδεικνύει την ιστορική εξέλιξη της σταφίδας αλλά και τους αγώνες των σταφιδοπαραγωγών, τους οποίους οι νέες γενιές καλούνται να συνεχίσουν.

Επίσης να ζητηθεί από το Υπουργείο Τουρισμού και άλλους φορείς, η ένταξη της Κορινθιακής σταφίδας στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Κορώνη είναι η πρέσβειρα της χώρας μας στη μεσογειακή διατροφή, μπορούν  να συμβάλουν και στην ανάδειξη της περιοχής  και του προϊόντος

Η  υλοποίηση  των παραπάνω  δράσεων  για  τις  οποίες δεσμεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και εγώ  προσωπικά, πέρα από την αναγνώριση του προϊόντος της Κορινθιακής σταφίδας σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού θα την καταστήσουν κτήμα της παγκόσμιας κληρονομιάς, θα διευκολύνει και την αναζήτηση χρηματοδοτικών εργαλείων που θα ωφελήσουν στην ανάπτυξη. Γενικότερα, στο πλαίσιο ενίσχυσης του γαστρονομικού-πολιτιστικού τουρισμού και αγροτουρισμού, θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί μία παγκόσμια και εγχώρια καμπάνια προβολής της Κορινθιακής σταφίδας.

Τέλος, έχουμε τη γνώμη ότι ο Δήμος Πύλου-Νέστορος πρέπει να προωθήσει αυτές τις  προτάσεις αλλά και να τιμήσει την μορφή του Τάσσου Κουλαμπά με μια μεγάλη γιορτή, και να δώσει το όνομα του Τάσσου Κουλαμπά σε δρόμους του Χαροκοπιού, της Κορώνης και της Πύλου αντίστοιχα. 

 ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ  ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΕΣ

Εμείς, στον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζουμε μια γεωργική πολιτική που θα θέτει στον πυρήνα της την πρόσβαση σε υγιεινά τρόφιμα για όλους, σταθερά και δίκαια εισοδήματα για τους αγρότες, προσιτές τιμές για τους καταναλωτές, μέσω  οικολογικά βιώσιμων μορφών παραγωγής. Με αυτή τη στόχευση, καλούμε τους έλληνες αγρότες να συνταχθούν μαζί μας, προσφέροντας και οι ίδιοι τις γνώσεις τους και την πολύτιμη εμπειρία τους, για ένα καλύτερο αύριο για τους ίδιους και κατά συνέπεια για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ώστε το όραμα του Τάσου Κουλαμπά και τόσων άλλων αγωνιστών να δικαιωθεί όσο γίνεται γρηγορότερα.

Ευχαριστώ