ΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

ΤΟΥ  ΘΑΝΑΣΗ  ΠΕΤΡΑΚΟΥ

ΤΟ  ΟΧΙ  ΤΟΥ  ΛΑΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ  ΖΩΝΤΑΝΟ  ΚΑΙ ΘΑ  ΝΙΚΗΣΕΙ

Η 28^η Οκτωβρίου ήταν πάντα μια «δύσκολη» επέτειος για τους κυρίαρχους κύκλους της Ελλάδας. Σχεδόν όλες οι χώρες που βρέθηκαν αντιμέτωπες με τον Άξονα γιορτάζουν ως εθνική επέτειο τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου με την αντιφασιστική νίκη του Μαΐου του 1945. Αντίθετα, η Ελλάδα γιορτάζει την είσοδό της σ’ αυτόν τον πόλεμο, το «ΟΧΙ» του λαού της, μαζί με το έπος της Εθνικής Αντίστασης, αυτή τη «νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε», όπως τη χαρακτήρισε ο γραμματέας του ΕΑΜ, Θανάσης Χατζής.  

Αυτή ακριβώς η λαϊκή Αντίσταση ήταν πάντα το μεγάλο, αχώνευτο «αγκάθι» για τις κυρίαρχες τάξεις της Ελλάδας. Τους θύμιζε και τους θυμίζει το «προπατορικό τους αμάρτημα», την αποστασία από τον εθνικό αγώνα ή και την ανοιχτή σύμπραξη τμημάτων τους με τον κατακτητή. Ο εορτασμός της 28^ηςΟκτωβρίου επιβλήθηκε από τον μεγάλο πρωταγωνιστή της Αντίστασης, τον οργανωμένο λαό, ο οποίος, με πρωτοβουλία του νεογέννητου ΕΑΜ γιόρτασε για πρώτη φορά το ΟΧΙ στην Αθήνα ήδη το 1941.  

Στα χρόνια που ακολούθησαν την απελευθέρωση, την ξένη επέμβαση και τον εμφύλιο, το «ΟΧΙ» της 28^ης Οκτωβρίου διατήρησε την εξεγερτική του δυναμική, η οποία εκφραζόταν άλλοτε υπόγεια, κι άλλοτε ανοιχτά, με εκρηκτικό τρόπο, παίρνοντας κάθε φορά καινούργιο, επίκαιρο περιεχόμενο. Τελευταία εκδήλωση αυτής της δυναμικής ήταν η μαζική, αυθόρμητη «ανταρσία» των πολιτών της Θεσσαλονίκης εναντίον του Μνημονιακού πολιτικού κόσμου, που προκάλεσε την πρωτοφανή ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης, στις 28 Οκτωβρίου του 2011.  

Οι εποχές αλλάζουν, οι συνθήκες το ίδιο, αλλά το μήνυμα μένει στον βασικό του πυρήνα το ίδιο: Τα «ΟΧΙ» του λαού μπορεί κάποτε να προδίδονται και προσωρινά να ηττώνται, αλλά είναι αυτά που σφυρηλατούν την εθνική- λαϊκή συνείδηση της ανυπακοής στις κάθε είδους τυραννίες, διασώζοντας την ελπίδα της ελευθερίας και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

75 χρόνια μετά το ΟΧΙ του λαού μας στο φασισμό και το ναζισμό, ο τόπος μας καλείται να πει το δικό του ΟΧΙ στην κατάλυση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας στην εξαθλίωση των μνημονίων, στην ταπεινωτική επιτροπεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Καλείται ξανά να διαλέξει ανάμεσα στον «ρεαλισμό» της υποταγής και της φτωχοποίησης, που του προτείνει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα άλλα μνημονιακά κόμματα, και την αξιοπρέπεια της αντίστασης. Καλείται να αναζητήσει δρόμους και τρόπους για να μπορέσει συλλογικά να αντισταθεί, να οραματιστεί, να δημιουργήσει, να οικοδομήσει το δικό του μέλλον.