Εισήγηση του Βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Πετράκου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου στη συνεδρίαση επεξεργασίας, κατ΄άρθρων του Ν/Σ «ΑΠΕ και άλλες διατάξεις».

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: Εισήγηση του Βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Πετράκου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου στη συνεδρίαση επεξεργασίας, κατ΄άρθρων του Ν/Σ «ΑΠΕ και άλλες διατάξεις».

Παρατίθεται η εισήγηση του Θανάση Πετράκου

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ (Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ – Ε.Κ.Μ.): Κύριε Πρόεδρε, η ακρόαση των φορέων στην πρωινή συνεδρίαση, πιστεύω ότι ήταν για όλους μας πάρα πολύ σημαντική. Θα ξεκινήσω λέγοντας, ότι επιβεβαίωσε αυτό που είπαμε και επί της αρχής ότι, δηλαδή, το νομοσχέδιο αυτό είναι ένα γενικό πληρεξούσιο, που επιθυμεί ο Υπουργός από την Επιτροπή και από τη Βουλή.

Κύριε Υπουργέ, όπως έχουμε πει εξουσιοδοτήσεις δεν μπορούμε να δώσουμε κι αυτό συνάντησε όπως είδατε και την αντίδραση όλων των φορέων και θα πρέπει να σας προβληματίσει.

Το παρόν νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από αποσπασματικότητα. Η αποσπασματικότητα, όμως, των κυβερνητικών πρωτοβουλιών δεν αποτελεί αστοχία, κατά τη γνώμη μας, της μέχρι τώρα κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης πολιτικής, αλλά συνειδητή επιλογή.

Εάν υπήρχε ενεργειακός δημοκρατικός συνδυασμός δεν θα εισηγούσαστε π.χ. για ψήφιση τα άρθρα 1,3,4,6,7,8 και 9, δηλαδή, τα πέντε από τα εννέα άρθρα για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

Συγκεκριμένα, σχετικά με το πρώτο άρθρο, δίνεται παράταση στις άδειες αντικατάστασης. Αυτά έπρεπε να είχαν προβλεφθεί από την αρχή, δηλαδή, για πόσο χρόνο ισχύει μια άδεια και πότε ανακαλείται.

Από τη μια πλευρά, πράγματι, θα διευκολύνει κάποιους που αντιμετωπίζουν προβλήματα, τα οποία οφείλονται σε λάθη και παραλείψεις εκ μέρους της Διοίκησης ή λόγω έλλειψης χρηματοδότησης εκ μέρους των τραπεζών. Από την άλλη, όμως, πρέπει να διασφαλιστεί ότι αυτό δεν θα διευκολύνει το λεγόμενο εμπόριο των αδειών.

Η σοβαρή μας αντίρρηση, όμως, όπως είπαμε και επί της αρχής είναι στα άρθρο 2, που αναφέρεται τους μεγάλους  υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Με το άρθρο 2 ρυθμίζονται θέματα που αφορούν στη διευκόλυνση της εγκατάστασης μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών.

 Ζητούμε να αποσυρθεί αυτό το άρθρο και να γίνει μια  ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της ανάπτυξης των φραγμάτων στη χώρα μας, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα με ταμιευτήρα αποθήκευσης είναι πολύ σημαντικά για τη λειτουργία του συστήματος λόγω της μεγάλης διείσδυσης των Α.Π.Ε..

Οι μεγάλοι, όμως,  υδροηλεκτρικοί σταθμοί πρώτα απ' όλα πρέπει να είναι κάτω από μια 100% ενιαία δημόσια ΔΕΗ.

Για τη διευκόλυνση που παρέχετε να χωροθετούνται και στα δάση, κάνει το άρθρο αυτό ακόμα χειρότερο. Τα έργα με ταμιευτήρα, επειδή είναι έργα διαχείρισης του νερού που ρυθμίζουν τις φυσικές απορροές, ελέγχουν τις πλημμύρες, εξαφανίζουν νερό για τις υδρεύσεις – αρδεύσεις και λοιπά,  καθώς και για την παραγωγή ενέργειας. Συνεπώς δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται μονομερώς σε ένα νομοσχέδιο για ΑΠΕ.

Τρία. Μεταφορά θέσης εγκατάστασης. Και σε αυτό το άρθρο ομολογείται η αναποτελεσματικότητα τον υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης και χωροθέτησης. Πράγματι, υπάρχουν περιπτώσεις εύρεσης αρχαίων, που πρέπει να επιτραπεί η μεταβολή του τόπου εγκατάστασης. Όμως, για να αποκλειστεί η πιθανότητα αυτό να αφορά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και φωτογραφικές, επιβάλλεται να καθορισθούν και αποσαφηνιστούν οι πράξεις ή οι παραλείψεις που εμποδίζουν μια επένδυση. Με μια γενικότερη διατύπωση, προβληματιζόμαστε πάρα πολύ αν πρέπει να συμφωνήσουμε.

Όροι και προϋποθέσεις στο άρθρο 4. Εγκατάσταση των μικρών ανεμογεννητριών. Το άρθρο 4, όπως τόνισαν και όλοι οι φορείς το πρωί, δεν βοηθάει την ανάπτυξη των μικρών ανεμογεννητριών. Δεν καθορίζει τίποτα συγκεκριμένα. Το αφήνει σε μελλοντική υπουργική απόφαση και αυτό. Οι διατάξεις του άρθρου 4 παγώνουν αδικαιολόγητα όλες τις διαδικασίες που βρίσκονται σε εκκρεμότητα. Αντίθετα, όπως τόνισαν και οι φορείς, η πολιτεία θα έπρεπε να διευκολύνει την ανάπτυξη των μικρών ανεμογεννητριών και συγχρόνως και την ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας μικρών ανεμογεννητριών.

Άρθρο 5. Επιμερισμός ειδικού τέλους σε οικιακούς καταναλωτές και λοιπά. Με το άρθρο αυτό καθορίζεται η διαδικασία για τον επιμερισμό και την απόδοση. Τα ποσά αυτά, ειδικότερα των οικιακών, δεν έχουν αποδοθεί ακόμα, γιατί υπάρχουν διάφορα γραφειοκρατικά εμπόδια. Το άρθρο αυτό ισχυρίζεται ότι θα βρει τρόπους. Μακάρι να συμβεί, αλλά διατηρούμε επιφυλάξεις. Με το άρθρο αυτό, κύριε Υπουργέ, απλώς δίνεται πάλι η εξουσία, ζητάτε μάλλον την εξουσία, από το κοινοβούλιο σε σας και στην ΡΑΕ, χωρίς να προσδιορίζεται και να καθορίζεται, για μια ακόμα φορά, ο τρόπος προσδιορισμού και επιμερισμού του ποσού. Ενώ θα έπρεπε να καθορίζονται αναλογικά και πώς θα αποδίδεται.

Με το 6, δίνεται η δυνατότητα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σταθμών και σταθμών μικρών ανεμογεννητριών από αυτοπαραγωγούς. Όπως είδατε το άρθρο αυτό δεν αναπτύσσει την αυτοπαραγωγή, όπως είπαν και οι φορείς. Εμείς στην Ολομέλεια καταθέσαμε μια απολογία, η οποία είναι εμπρόθεσμη για την Ολομέλεια, που εκτιμούμε ότι αν υιοθετηθεί, θα βοηθήσει την αυτοπαραγωγή. Ο συμψηφισμός πρέπει να γίνεται σε ετήσια βάση και όχι σε τετράμηνη, πόσο μάλλον όταν οι ίδιοι δέχονται η επιπλέον ποσότητα να δίνεται δωρεάν σε όσους συνανθρώπους μας έχουν ανάγκη, στη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία. Και βέβαια και εδώ πάλι όλα τα ρυθμίζετε με υπουργικές αποφάσεις. Με δεδομένο ότι η αυτοπαραγωγή αποτελεί το παρόν και το μέλλον για την ανάπτυξη καθαρής ενέργειας και τη μετάβαση σε ένα έξυπνο, ευέλικτο, αποκεντρωμένο και κοινωνικά πιο δίκαιο ενεργειακό μοντέλο, προτείνονται πέραν των όσων αναφέρονται πιο πάνω και οι παρακάτω κρίσιμες βελτιώσεις και προσθήκες, όπως άλλωστε ήδη έχει επισημανθεί από όλους τους αρμόδιους φορείς. Να προβλεφθεί η χρήση μετρητή διπλής κατεύθυνσης, η χρέωση του καταναλωτή να γίνεται επί της καθαρής κατανάλωσης και να μειωθεί το κόστος σύνδεσης των οικιακών, ώστε να προσαρμοστεί στα διεθνή δεδομένα.

Με το άρθρο 7, μειώνετε την αύξηση των τιμών από 50%, στο 25%. Στην παρούσα οικονομική συγκυρία αυτό θα μπορούσε και θα έπρεπε να το δεχθούν οι παραγωγοί. Αντιδρούν όμως, όπως είδατε, γιατί  αθροίζεται στο κύριο, που είναι η άδικη επιβολή στο τέλος επί του τζίρου. Το οποίο είναι αυτό που θα καταστρέψει, όπως σας είπα, ανθρώπους. Ξανά λέμε, είναι πολύ σοβαρό αυτό. Οφείλετε να φορολογείτε στην πολιτεία πάντα τα κέρδη του οποιοδήποτε και όχι επί του τζίρου. Να γίνεται φορολογία και μάλιστα με αυτόν τον ισοπεδωτικό τρόπο.

Στο άρθρο 9, όροι δόμησης για αιολικές εγκαταστάσεις. Δεν συμφωνούμε. Πρέπει να πάρουμε αυτό που προτείνεται. Να επιτρέπεται η υπέρβαση. Πρέπει να περνά από το Συμβούλιο χωροταξίας, οικισμού και περιβάλλοντος  μια κατασκευή 29 μέτρων  ύψος. Θα μπορεί να αναγείρει κάποιος μια κατασκευή 29 μέτρων, χωρίς την έγκριση του ΣΧΟΠ, όπως θέλει; Δεν το θεωρούμε λογικό και σωστό. Στο δεύτερο κεφάλαιο, για τη σύνθεση και συγκρότηση Επιτροπής καθορισμού λατομικών περιοχών. Όπως είπαμε, ναι μεν και είναι αναγκαίο, καταρχάς, να γίνει ρύθμιση των λειτουργικών θεμάτων, να εναρμονίσει με το ισχύον διοικητικό νομικό πλαίσιο που είναι ο «Καλλικράτης», όμως το ζητούμενο, όπως τονίστηκε και από τον εκπρόσωπο του ΙΓΜΕ, είναι η ενεργοποίηση της Επιτροπής, ώστε συνεκτιμώντας τα δεδομένα που χωροταξικά, τις υπάρχουσες υποδομές, τις εκτιμήσεις αναγκών, να μπορεί να διευθετεί τις σχετικές δραστηριότητες.

Στο άρθρο 11. Με το άρθρο 11, δεν συμφωνούμε να μειωθεί η απόσταση των 1000 μέτρων. Σας το είπα πάλι και ο Πρόεδρος των συνδικάτων των εργαζομένων στο ΙΓΜΕ. Η μείωση αυτή της απόστασης είναι υπερβολική και για αυτό αναρωτιόμαστε, αν σε μια περίοδο που η ευαισθησία των πολιτών σε θέματα όχλησης και ασφάλειας αναβαθμίζεται, ποια σκοπιμότητα υπηρετεί μια τέτοια ρύθμιση και αν υπάρχει τεκμηριωμένη μελέτη ή εισήγηση. Η ρύθμιση μοιάζει να είναι φωτογραφική. Μόνο συγκεκριμένες μελέτες μπορούν να καθορίσουν με κριτήρια, όρια προστασίας οικισμών και με υποχρέωση μετρήσεων, εν λειτουργία βασικών παραμέτρων, με ποινή το κλείσιμο αν δεν τηρούνται.

 Για εμάς, οι όποιες λύσεις δίνονται δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να οδηγούν σε ρήξη με τις τοπικές κοινωνίες και τις υφιστάμενες δραστηριότητες.

 Επομένως, το βασικό πρόβλημα δεν είναι στις ρυθμίσεις και στις μελέτες, αλλά στην εφαρμογή τους, δηλαδή, στον ελεγκτικό μηχανισμό που είναι αποδυναμωμένος και ανεπαρκής. Η λατομική νομοθεσία -το είπαμε και επί της αρχής- χρειάζεται συνολική μεταρρύθμιση και το είπαν και οι φορείς.

 Στο άρθρο 12 σε σχέση με τα αντισταθμιστικά οφέλη, παρ’ ότι κατ’ αρχήν είναι στη σωστή κατεύθυνση, δεδομένου ότι μέχρι τώρα τα μισθώματα εισπράττονταν σε ποσοστό επί τοις εκατό από τη κεντρική διοίκηση χωρίς λογοδοσία, σε σχέση με το πώς κατανέμονταν,  στη συζήτηση επί της αρχής θέσαμε κάποια θέματα σε σχέση με το τέλος σήμερα. Δεν είναι δυνατόν εδώ λοιπόν να παραλείψουμε ότι με αφορμή τη διάταξη αυτή στην εγκληματική πορεία διάλυσης του ΙΓΜΕ. Το ΙΓΜΕ έχει προσφέρει τεράστιο έργο και έχει δυνατότητα ακόμα να προσφέρει αν αντιστραφεί η πορεία διάλυσης του. Γνωρίζω ότι θα μου πείτε «Κύριε Πετράκο, δεν είναι ακριβώς στην αρμοδιότητα τη δική μου, είναι του κυρίου Καλαφάτη». Η απάντησή μου είναι ότι είστε ενιαίο Υπουργείο ΠΕ.Κ.Α., έχετε επιτέλους υποχρέωση να ρυθμίσετε αυτό το ζήτημα, να αντιστραφεί άμεσα και ριζικά η πορεία απαξίωσης και διάλυσης του ΙΓΜΕ.

 Στο άρθρο 13 «Ρύθμιση θεμάτων Νάξιας Σμυρίδας», τα 12 € έως 16 € που προτείνει η εταιρεία δεν καλύπτουν ούτε την ασφάλιση, όπως τονίζει το συνδικάτο των εργαζομένων,  των 405 σμυριδεργατών, οι οποίοι δεν έχουν  κανένα άλλο έσοδο και το γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα, παρά μόνο την ασφάλιση που προκύπτει και ένα ετήσιο βοήθημα από τον ΟΑΕΔ 916 €. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το ΥΠΕΚΑ είχε προτείνει 25 € με 30 € και κάτω από την πίεση της εταιρίας υποχώρησε στα 12 € και 16 € και επιπλέον πουλήθηκαν 8.500 τόνοι, αν δεν κάνω λάθος, με το εξευτελιστικό τίμημα των 7 €, που οι εργαζόμενοι αυτό το χαρακτήρισαν σκάνδαλο.

 Θα θέλαμε, κύριε Υπουργέ, να σας πούμε ότι στηρίζουμε απολύτως τις θέσεις της γενικής συνέλευσης του σωματείου των εργαζομένων που διατυπώνεται στο υπόμνημα που μας έχει σταλεί και γι' αυτό ζητάμε να αναμορφωθεί το συγκεκριμένο άρθρο και στη θέση του να έρθει ως τροπολογία -που έχετε το περιθώριο και πιστεύω ότι θα φέρετε κάποιες τροπολογίες- που να είναι στη λογική της απόφασης της συνέλευσης των εργαζομένων, οι οποίοι, όπως γνωρίζετε, πέραν από την τιμή, θέτουν και άλλα ζητήματα, που έχουν να κάνουν με το να επιτρέπεται να γίνονται εγγραφές στους εργατικούς καταλόγους και νέων, αλλιώς θα σταματήσει αυτή η δραστηριότητα, να αξιοποιηθεί το ΙΓΜΕ, όπως το είπε και ο Πρόεδρος του, ώστε γύρω από αυτό το ζήτημα να υπάρξει μια ολοκληρωμένη μελέτη, η οποία θα διευκολύνει. Μου έλεγε ο Μανώλης Γλέζος ότι κάποτε τα έσοδα από την σμυρίδα ήταν εγγύηση για τις τράπεζες και τώρα έχουμε φτάσει σε αυτή την τάση απαξίωσης. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορεί να ξαναγίνουν αυτά, όμως, να μην πάμε σε πλήρη απαξίωση.

 Στο άρθρο 14 συμφωνούμε και έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Γιατί χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να ενταχθούν οι δήμοι στο «εξοικονομώ»;

 Το άρθρο 15 «άδειες εκσκαφής στο αστικό περιβάλλον για έργα κατασκευής και συντήρησης υποδομών». Θα συμφωνούσαμε για υποδομές φυσικού αερίου να μην απαιτείται η έκδοση άδειας από το δημόσιο φορέα και να μην καταβάλλεται τέλος χρήσης για κοινόχρηστους χώρους και άλλα τέλη και εισφορές για εγκατάσταση, συντήρηση, αν σε αυτή τη διάταξη υπήρχε και μια άλλη που δίνονταν αντισταθμιστικά οφέλη σε ΟΤΑ. Δεύτερον, αν αφορούσε μια δημόσια ΔΕΠΑ, ενώ εδώ πολλοί εκτιμούμε ότι πρόκειται για δώρο στους ιδιώτες που θα πάρουν την ΔΕΠΑ και επομένως θα έχουν τον πλήρη έλεγχό τους τις ΕΠΑ.

 Στο άρθρο 16 δεν έχουμε να πούμε κάτι ιδιαίτερο.

 Άρθρο 17. Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα με το τέλος διακοψιμότητας. Δεν είμαστε αντίθετοι, όπως είπαμε, να στηριχτεί η ελληνική βιομηχανία και ακόμη περισσότερο η βιοτεχνία με μορφές που είναι συνήθεις στους αναπτυξιακούς νόμους, όμως, δεν συμφωνούμε με τη λογική της διακοψιμότητας. Στις άλλες χώρες της Ευρώπης –και το είπαν- είναι διαφορετική η διακοψιμότητα και κυρίως δεν είναι δυνατόν να υπάρξει μονομερής στήριξη των επιχειρηματιών, αγνοώντας τα φτωχά κοινωνικά στρώματα, τούτα έχει γονατίσει η ενεργειακή φτώχεια. Σήμερα το βασικό, όπως είπαμε, είναι κατά βάση η αύξηση του κόστους ενέργειας, δεύτερον, ότι δεν έχει γίνει ουσιαστική αντιμετώπιση και εξοικονόμηση ενέργειας με τη διείσδυση νέων τεχνολογιών και εκσυγχρονισμό των ενεργοβόρων βιομηχανιών, η δυνατότητα αξιοποίησης δηλαδή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για ιδιοκατανάλωση και τέλος, δεν καθορίζεται ο τρόπος που θα αποζημιώνονται όσοι συμφωνήσουν να τους διακόπτεται το ρεύμα, καθότι τεχνικές λεπτομέρειες και τα ποσοστά επιμερισμού της χρηματοδότησης της διακοψιμότητας  θα εξειδικευτούν μετά την ψήφιση του νόμου με σχετική υπουργική απόφαση. Θα μου πείτε «Μα, δεν μπορώ να τα κάνω όλα αμέσως». Μήπως πρέπει να σκεφθούμε, αντί να διπλασιάζετε, πόσα χρήματα θα κερδίζατε να δοθεί στη βιομηχανία εκεί που διπλασιάσατε το τέλος των ….. Γιατί το διπλασιάσατε το τέλος …..; Μαζεμένο χρήμα. Ας πληρώσουν καμιά φορά οι μεγάλοι. Όχι οι μικροί. Οι εργάτες είχαν δίκαιο, αλλά σου λένε και οι άλλοι «και εμείς, όμως, μικροί είμαστε». Για άμεσο μέτρο γιατί δεν σκέφτεστε αυτό π.χ., αν θέλετε άμεσης απόδοσης; Αναστέλλεται ο διπλασιασμός του τέλους …….. Θα εξοικονομήσουμε κάποια χρήματα; Μπορούν να βρεθούν και κάποια άλλα; Και παράλληλα να γίνουν όλα αυτά τα μέτρα που μπορούν να γίνουν για να μειωθεί πραγματικά το κόστος ενέργειας με όλους τους τρόπους που μπορούν να γίνουν και τους ξέρετε πάρα πολύ καλά πώς μπορεί να μειωθεί το κόστος ενέργειας. Κάποιοι θα πληρώσουν. Να πληρώσουν οι μεγάλοι. Σε αυτή τη λογική.

 Παρακάτω τροποποιείτε διατάξεις του νόμου 4001/2011 σχετικά με το εποπτικό συμβούλιο του ΑΔΜΗΕ και του ΔΕΣΦΑ με σκοπό να διευκολύνετε την ιδιωτικοποίηση. Για τον ΑΔΜΗΕ και το ΔΕΣΦΑ επαναλαμβάνω ότι δεν έχετε κανένα δικαίωμα τις βασικές υποδομές της χώρας, κύριε Υπουργέ, να τις ξεπουλήσετε. Θα μας βρείτε μπροστά σας. Και βέβαια, είναι απαράδεκτο και σας έχουμε κάνει ερώτηση και γι' αυτό ότι υποβαθμίζεται το Δ.Σ. του ΑΔΜΗΕ όταν η Κυβέρνηση από τη μια μεριά κορόιδευε τον κόσμο –με συγχωρείτε- λέγοντας ότι «δεν θα απολύεται σχολικός φύλακας αν έχει μεταπτυχιακό» και από την άλλη στο διοικητικό συμβούλιο του ΑΔΜΗΕ μπορεί να είναι κάποιος, ο οποίος μπορεί να έχει πτυχίο Τ.Ε.Ι. μόνο και αυτό το λέτε εσείς ότι είναι αναβάθμιση κ.λπ..

 Για τα θέματα του άρθρου 18 «θέματα προσωπικού» έχουμε καταθέσει τροπολογία, ώστε το προσωπικό που ήταν στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, στο ΤΑΥΤΕΚΩ και στον ΕΟΠΥΥ, εφόσον επιθυμεί τη διακοπή της απόσπασής του να δύναται να μεταφερθεί στον ΔΕΔΔΗΕ, εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, που νομίζω ότι έχετε συζητήσει με τους εργαζόμενους και είναι καλό να την κάνετε δεκτή, κύριε Υπουργέ.

 Σε σχέση με το άρθρο 19, οι παραβάσεις όλες είναι σοβαρές εδώ. Δεν γίνεται κατανοητό και θα θέλαμε να μας το εξηγήσετε γιατί γίνεται πρόταση για αφαίρεση της άδειας μόνο για έξι μήνες, ενώ το όχημα θα κατάσχεται. Προτείνουμε να γίνεται αφαίρεση της άδειας. Αν δεν τιμωρηθούν, θα συνεχίζονται τα ίδια «βιολιά».

Στις καταργούμενες διατάξεις, επιτρέπετε κατά τη γνώμη μου με φωτογραφική διάταξη στον Πρόεδρο της ΡΑΕ καθώς και σε άλλα πρόσωπα στην ΡΑΕ να μην είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Είμαστε ριζικά αντίθετοι με τα στρατηγικά αποθέματα του πετρελαίου και με τον προηγούμενο νόμο, όπως ψηφίστηκε, να φυλάσσονται εκτός χώρας. Όπως είπα και προχθές, δίνεται καινούργιο δώρο στους μεγαλοεπιχειρηματίες της διύλισης, που ελέγχουν τα διυλιστήρια, με την κατάργηση της διάταξης, όπου αναφέρει ότι δεν λαμβάνονται υπ' όψιν στον υπολογισμό υποχρέωσης τήρησης των αποθεμάτων ασφαλείας, τα αποθέματα των ενόπλων δυνάμεων. Θεωρούμε ότι πρέπει να αποσύρεται την παράγραφο 8, του άρθρου 21.

Σε σχέση με το άρθρο 17 της τροπολογίας έχουμε να κάνουμε με την κλασική συνθήκη ελιγμών διαφυγής της πολιτείας, εδώ και δέκα χρόνια, που σχετίζεται με αυτά που ανέφερα και προηγουμένως. Η πολιτεία και οι διαφορετικές κυβερνήσεις έχουν υποσχεθεί ότι θα φέρουν προς ψήφιση καινούργιο λατομικό νομοσχέδιο, το οποίο ουδέποτε το έκαναν. Από τη μια πλευρά σωστά αναφέρει ότι η διάρκεια του χρόνου εκμετάλλευσης θα πρέπει να είναι μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων, όμως κάθε φορά η επιχειρηματολογία σας εξαντλείται στο επίπεδο των καλών προθέσεων. Κάθε φορά που δίνεται μια παράταση, επιτυγχάνονται δύο πράγματα, δίνεται μια επίφαση ότι υπάρχει βούληση να έρθει γρηγορότερα η ριζική λύση και ξεφεύγει η κάθε κυβέρνηση που είναι υποχρέωση να πάρει αποφάσεις, επικαλούμενη τις καλές προθέσεις. Όπως λένε, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος πάντα με καλές προθέσεις. Αυτό οδηγεί σε μια συνθήκη ομηρίας προς τις σύννομες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να κάνουν κανενός είδους σχεδιασμό και βρίσκονταν συνεχώς κάτω από το βάρος μιας Δαμόκλειας σπάθης. Επομένως, δίνοντας μια παράταση ενός έτους δεν επιλύεται το ουσιαστικό πρόβλημα αλλά το μετατοπίζεται για αργότερα. Θα αναγνωρίζαμε ως καλή πρόθεση, εάν δύναται έναν ορίζοντα τριετίας ή πενταετίας και κατά αυτό τον τρόπο θα βοηθούσατε τουλάχιστον τους νόμιμους να κάνουν κάποια στοιχειώδη πλάνα λειτουργίας.

Όσον αφορά στις τροπολογίες που αφορούν τις τροποποιήσεις των άρθρων 89, 90 και 146, οφείλετε να ενημερώσετε την Επιτροπή πια μεταλλεία ή λιγνιτωρυχεία έχετε υπόψη σας, τα οποία με την τροπολογία που εισάγεται θα υπαχθούν σε αυτή. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορούμε να παριστάνουμε την Πυθία και να υποψιαζόμαστε μήπως αφορά το δημόσιο λιγνιτωρυχείο της Βεύης ή μήπως αφορά στο όμορο που ανήκει στη Δ.Ε.Η. ή μήπως αφορά το λιγνιτωρυχείο της Δ.Ε.Η. ή μήπως αφορά αυτό που δώσατε στον ιδιώτη. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δεν είναι μια αθώα τροπολογία. Ποια ανάγκη σας οδήγησε να την εισάγεται; Νομίζω ότι πρέπει να μας απαντήσετε. Επειδή, η κυβέρνηση μας έχει συνηθίσει σε αδιαφανείς διαδικασίες, με χαρακτηριστική την έγκριση των πρακτικών για την απευθείας, χωρίς διαγωνισμό, εκμίσθωση των μισθωτικών δικαιωμάτων, των δημοσίων λιγνιτωρυχείων της Βεύης στο Άκτωρ, για την οποία ακόμα αναμένουμε την απάντηση σε ερώτηση που σας έχουμε κάνει. Η απάντηση στο ερώτημα, «ποια μεταλλεία ή λιγνιτωρυχεία έχετε υπ' όψιν σας στον σχεδιασμό σας, για την τροπολογία αυτή» είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Οφείλετε ένα εξαιρέσετε ρητά από αυτή τη διαδικασία τα μεταλλεία, λιγνιτωρυχεία που ανήκουν στη δημόσια Δ.Ε.Η.. Ευχαριστώ.

Το Γραφείο Τύπου

http://youtu.be/ozyr0Hf7KAY